Zesendertig Rijken van de Westelijke GebiedenDe Zesendertig Rijken van de Westelijke Gebieden (vereenvoudigd Chinees: 西域三十六国; traditioneel Chinees: 西域三十六國; pinyin: Xīyù sānshíliù guó) uit de periode van de Han-dynastie is een verzamelnaam voor een groep van niet-Chinese staten van de zogenaamde "Westelijke Gebieden" (Xiyu) ten westen van Historisch China. Tijdens de Tang-dynastie kwamen al deze staten onder Chinese controle. Na de Slag om Talas in 751 verloor China echter zijn grip op de gebieden. Uiteindelijk werd het gebied beheerst door de Oeigoeren die hier na de val van Oeigoerse Rijk het koninkrijk Qocho vestigden. Vanaf de 14e eeuw ging de bevolking over tot de islam. In het midden van de 18e eeuw heroverde de Qing-dynastie de gebieden weer voor China. De lijst van 36 staten wordt genoemd in het Boek van de Han uit de 1e-2e eeuw. Het betreft meest kleine tot zeer kleine stadstaten aan de rand van het Tarimbekken en omgeving. Voor zover bekend hadden de meesten een Tochaarse dan wel Iraanse bevolking. De meeste steden maakten deel uit van de zijderoute. LijstDit is de lijst van koninkrijken van de Westelijke Gebieden volgens het Boek van de Han.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia