Wolff-omlegging

De Wolff-omlegging is een omleggingsreactie in de organische chemie, waar een α-diazo-keton wordt omgezet in een keteen.[1][2][3] Deze reactie is voor het eerst beschreven door Ludwig Wolff in 1912.[4]

De Wolff-omlegging

De omlegging wordt gekatalyseerd door licht,[5] warmte[6] of een overgangsmetaal-katalysator zoals zilveroxide. Hierbij wordt stikstofgas vrijgesteld, hetgeen een carbeenovergangstoestand vormt die vervolgens omlegt. Deze 1,2-omlegging is de hoofdstap in de Arndt-Eistert-reactie.

In een studie uit 2006 wordt de Wolff-omlegging uitgevoerd in een elektrochemische opstelling waarbij de katalysator zilveroxide gereduceerd wordt tot elementair zilver in de vorm van nanodeeltjes (2-4 nm diameter) welke via een radicaal kation het product vormt.[7]

Bronnen, noten en/of referenties

1. Meier, H.; Zeller, K.-P. Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 1975, 14, 32-43. (Review^[dode link])
2. Gill, C. B. Comp. Org. Syn. 1991, 3, 887-912. (Review)
3. Kirmse, W. Eur. J. Org. Chem. 2002, 2002, 2193-2256. (Review^[dode link])
4. Ludwig Wolff Ann. 1912, 394, 25.
5. Wheeler, T. N.; Meinwald, J. Org. Syn., Coll. Vol. 6, p.840 (1988); Vol. 52, p.53 (1972) (Artikel)
6. Smith, L. I.; Hoehn, H. H. Org. Syn., Coll. Vol. 3, p.356 (1955); Vol. 20, p.47 (1940) (Artikel)
7. Wolff Rearrangement of -Diazoketones Using in Situ Generated Silver Nanoclusters as Electron Mediators Surendra G. Sudrik, Jadab Sharma, Vilas B. Chavan, Nirmalya K. Chaki, Harikisan R. Sonawane, and Kunjukrishna P. Vijayamohanan Org. Lett. 2006, 8(6), 1089-1092. (DOI 10.1021/ol052981w)