Werner van den Valckert
Werner Jacobsz. van den Valckert (Den Haag, ca. 1580 – Amsterdam, in of na 1627) was een schilder uit de Noordelijke Nederlanden.[1] Leven en werkVolgens Houbraken was hij Van den Valckert een leerling van Hendrick Goltzius.[2] Hij werkte vermoedelijk rond 1600-1612 op het atelier van de Haagse glasschilder Cornelis Sybertsz. Monicx van Montfoort. In 1605 trouwde hij met diens dochter Jannetje Cornelis van Montfoort. Het stel kocht een aantal jaren later een woning aan de Nieuwe Schoolstraat. In 1614 vestigde Van den Valckert zich in Amsterdam.[1] Hij schilderde allegorieën, historiestukken en portretten. Hij maakte onder meer een portret van keizer Caligula (1621) voor een reeks van twaalf keizerportretten, waaraan onder anderen ook Rubens meewerkte.[3] In 1623 schilderde hij een portret van een familie die de caritas uitbeeldt. Hij zette zichzelf in de linkerbovenhoek als de evangelist Lucas, patroonheilige van de schilders. Hij schilderde een aantal regentenstukken, waaronder het schilderij 'Drie regentessen en de binnenmoeder van het Leprozenhuis te Amsterdam' (1624). Van den Valckert is vermoedelijk in of na 1627 in Amsterdam overleden. Als hij echter identiek is aan de in Delft aangetroffen plateelschilder Warnaer van den Valkert, dan is hij in 1644 in Delft overleden.[1] Werken (selectie)
Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Werner van den Valckert van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia