|
Werner Heyndrickx  Joannes Werner Maria Heyndrickx-Meneve (8 mei 1909 – Sint-Niklaas[1], 8 maart 1986) was een Belgisch steen- en beeldhouwer. VormingHeyndrickx was de zoon van art-decosteenkapper Josephus Cesar Heyndrickx-Pyl.[1] De basis van zijn opleiding leerde hij in het atelier van zijn vader in de Sint-Antoniusstraat in Tereken. Hij beschreef zijn vorming tijdens een interview, waarin hij zijn beroepskeuze ook de wens van zijn vader was die hoopte dat zijn oudste zoon hem als professioneel steenhouwer zou opvolgen.[2] Hierdoor ontwikkelde hij ook een voorliefde voor natuursteen. Hij leerde als knaap werken met verschillende materialen, waaronder hardsteen (voor architectuur), zachtsteen en hout (voor, interieur). Heyndrickx had kennis van de technieken die egyptenaren gebruikten om graniet te bewerken.[2] Hij vervolgde zijn vorming in Antwerpen, waar hij mocht werken in het atelier van de Sint-Niklase steenhouwer Alfons De Cuyper.[2] Daarna hij zich vervolmaakte aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten, bij Josuë Dupon en ruim 7 jaar in het atelier van Ernest Wijnants.[3] BeeldhouwerIn zijn latere leven ontwikkelde hij zijn eigen stijl om portretten te beeldhouwen, hij liet zich inspireren door Rodin, voor wie hij een diepe bewondering had.[2] Tijdens zijn leven was hij leerkracht beeldhouwen aan de stedelijke academie te Sint-Niklaas, waar hij verschillende jonge beeldhouwers vormde zoals Albert Seraphin De Smedt en Valeer Peirsman. Zijn werk is verschillende keren bekroond, waaronder met de Godecharleprijs. Heyndrickx was lid van de Koninklijke Wase Kunstkring. Opus
Galerij
Bronnen, noten en/of referenties
|
