|
Weense pestzuil   De Weense pestzuil is een barokke drievuldigheidszuil aan de Graben in de binnenstad van Wenen in Oostenrijk. De zuil werd na de pestepidemie van 1679 opgericht en is een van de bekendste en markantste kunstwerken van de stad. GeschiedenisIn 1679 woedde in Wenen een van de laatste grootste pestepidemieën. Op de vlucht uit de stad beloofde keizer Leopold I de bouw van een genadezuil bij beëindiging van de pestepidemie. Nog in datzelfde jaar werd een provisorische houtzuil door Johann Frühwirth ingewijd, die een genadestoel op een Korinthische zuil met negen engelen voorstelde. In 1683 werd de opdracht voor een marmeruitvoering aan Matthias Rauchmüller gegeven, die echter in 1686 stierf en enkele engelenfiguren naliet. Daarna kwamen er talrijke nieuwe plannen voor de zuil. Uiteindelijk werd de projectleiding aan Paul Strudel overgedragen, die samenwerkte met de theateringenieur Lodovico Ottavio Burnacini. Burnacini stelde zich een wolkenpiramide met engelenfiguren en een figuur voor het geloof voor, waarvoor een biddende keizer Leopold knielt. De zuil kon in 1693 ingewijd worden. Opschriften Aan de pestzuil zijn meerdere Latijnse opschriften aangebracht. Op de drie smalle zijden wordt aan de heilige drie-eenheid gedacht:
Opschrift aan zuidwestelijke zijdeHet opschrift aan zuidwestelijke zijde, parallel met het straatverloop van de Graben is deels door de figuren die ervoor staan verborgen.
Opschrift aan de noordzijdeAan de noordzijde, richting Petersplatz, bevindt zich het volgende opschrift:
Opschrift aan de oostzijdeHet volgende opschrift bevindt zich aan de naar de Stephansplatz gekeerde oostzijde:
Het jaartal 1679 is niet expliciet aangegeven, maar als chronogram versleuteld: In de laatste vier regels van het opschrift (vanaf „Ita VoVI“) geeft de som van de hoofdletters, als Romeinse cijfers gelezen, het jaartal. Literatuur
 Zie de categorie Plague Column, Vienna van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
