|
Venantino Venantini
Venantino Venantini (Fabriano, 17 april 1930 – Viterbo, 9 oktober 2018) was een Italiaans acteur. Hij speelde vooral bijrollen in zo'n 140 hoofdzakelijk Italiaanse en Franse genrefilms. Zijn glansperiode situeerde zich tijdens de jaren zeventig en tachtig. Leven en werkOpleiding en eerste stappen in de filmwereldVenantini wilde graag kunstschilder worden. Om in zijn levensonderhoud te voorzien en zijn studies te bekostigen deed hij figurantenwerk in de filmwereld. Omdat hij aanleg had voor de schilderkunst kende men hem in het midden van de jaren vijftig een studiebeurs toe. Hij trok naar Parijs om er lessen te volgen aan de École nationale supérieure des beaux-arts. De filmwereld liet hem echter niet los. Dankzij zijn in Italië opgestelde pressbook liepen er voorstellen binnen. Op één daarvan ging hij in 1961 in omdat regisseur Franco Rossi hem een rol aanbood in het exotische Tahiti op te nemen drama Odissea nuda. Ontmoeting met Georges LautnerTwee jaar later deed hij een belangrijke ontmoeting met de Franse cineast Georges Lautner. Die vroeg hem voor Les Tontons flingueurs (1963). In deze heel succesrijke en sindsdien tot een cultfilm uitgegroeide misdaadkomedie vertolkte Venantini, als rechterhand van Lino Ventura, een huurmoordenaar. Het klikte zo goed tussen de acteur en Lautner dat deze laatste nog zeven keer een beroep op diens talent deed. Andere Franse regisseurs waarvan Gérard Oury (3 films), Claude Lelouch (2), Edouard Molinaro en Francis Girod de meest bekende waren, castten hem eveneens in de loop der jaren. Belangrijkste andere Franse commerciële successenVenantino werd drie keer gecast in belangrijke kaskrakers van Louis de Funès:
Vermeldenswaardig waren nog:
Parallelle Italiaanse filmcarrièreVenantini was heel veel te zien in allerlei soorten genrefilms die in de periode late jaren zestig-begin jaren tachtig erg in trek waren bij het Italiaans publiek: commedia sexy all'italiana, avonturenfilm, spaghettiwestern, horrorfilm, kannibalenfilm, giallo (de Italiaanse thriller die eind jaren zestig-begin jaren zeventig op veel bijval kon rekenen), oorlogsfilm en sciencefictionfilm.
Hij werd echter (te) dikwijls gecast in ondermaatse genrefilms en exploitatiefilms. Venantini werkte voornamelijk samen met vooral in Italië bekendheid genietende cineasten, in de eerste plaats met cultregisseurs als Umberto Lenzi (specialist van de giallo) (3 films), Lucio Fulci (horrorfilm) (2), Steno (komische film) (3) en Antonio Margeriti (een van de specialisten van de Italiaanse genrefilm) (2). Voorts was hij regelmatig te zien in werk van andere vertegenwoordigers van bovenvermelde Italiaanse genrefilms. Dino Risi (5 films), een van de grootmeesters van de vinnige 'commedia all'italiana', en Ettore Scola (2) waren zijn enige twee regisseurs die een ruime internationale reputatie genoten. Latere carrièreVanaf de jaren negentig draaide Venantini beduidend minder films. Hij werkte iets meer dan vroeger voor de televisie. Naar het einde van de jaren tweeduizend toe vond hij opnieuw de weg naar de Franse film. Venantino overleed op 88-jarige leeftijd aan postoperatieve complicaties na een dijbeenoperatie. Filmografie (selectie)
Prijs
AutobiografieVenantino Venantini: Le Dernier des Tontons Flingueurs, Éditions Michel Lafon, 2015 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.JPG)
Portal di Ensiklopedia Dunia
