|
Vaginisme Psychogeen vaginisme (ICD-10 F52.5) is het onvrijwillig samentrekken van de bekkenbodemspieren rondom de vagina waardoor geslachtsgemeenschap veel pijn veroorzaakt of zelfs onmogelijk is. Deze samentrekking vindt plaats wanneer een penis of een vinger of een in te brengen voorwerp zoals tampon in de buurt van de vagina wordt gebracht. Door deze samentrekking wordt de opening van de vagina heel nauw en is penetratie (bijna) onmogelijk. Het is alsof het onderbewuste door een lichamelijke actie nee zegt tegen penetratie terwijl het bewustzijn van de vrouw daar mogelijk niet negatief tegenover staat. Soorten vaginismePsychogeen vaginisme wordt onderscheiden van organisch vaginisme (ICD-10 N94.2), waarbij er sprake is van een lichamelijke oorzaak. In het geval van psychogeen vaginisme, is het vaak het onderbewustzijn dat zorgt voor de onvrijwillige blokkade en het aanspannen van de bekkenbodemspieren.[1] Vaginisme kan daarnaast worden onderscheiden in primair vaginisme en secundair vaginisme. Bij primair vaginisme is het probleem er altijd geweest, bij secundair vaginisme is het later ontstaan. Bij de secundaire vorm was penetratie dus eerder wel mogelijk.[2] Naast primair en secundair vaginisme kan er ook onderscheid worden tussen een aantal andere soorten vaginisme:
KlachtenDe klachten van vaginisme zijn tot op zekere hoogte vergelijkbaar met die van dyspareunie, en zijn te onderscheiden in fysieke en psychische klachten. De fysieke klachten als gevolg van vaginisme zijn gesitueerd in het gebied in en rond de vagina en zijn voornamelijk inwendig. De reflex van het lichaam en vooral van de bekkenbodemspiergroep bij vaginisme, zorgt ervoor dat seks of het inbrengen van een vinger of tampon snel afgebroken of gestaakt wordt om verdere pijn te voorkomen. Wanneer er geforceerd wordt, kunnen de klachten zich ontwikkelen tot pijn in de buik en specifiek in de onderbuik. Vaginisme gaat vaak samen met een aantal andere symptomen. Het komt regelmatig voor dat vrouwen met vaginisme ook rugklachten hebben, last hebben van gespannen schouders of problemen hebben met de ontlasting. Naast de fysieke klachten kan vaginisme leiden tot psychische klachten als gevolg van het niet kunnen hebben van geslachtsgemeenschap; dit kan onzekerheid teweegbrengen met depressieve gevoelens als meest extreme gevolg. OorzakenVaginisme wordt soms veroorzaakt door angst: angst voor de penis (mogelijk de grootte van de penis) of angst voor pijn. Andere oorzaken kunnen zijn een slechte relatie met de partner of een eerdere traumatische seksuele ervaring. In het geval van organisch vaginisme kunnen andere oorzaken aan de klachten ten grondslag liggen. Een ontsteking of verwonding kan de oorzaak zijn. In deze gevallen kan de aanspanning van de bekkenbodemspieren een natuurlijke reflex van het lichaam zijn als reactie op de pijn. Fysieke oorzaken van vaginisme kunnen ook verwondingen zijn na een bevalling en verwondingen die zijn opgelopen door te ruwe seks, maar ook door bestraling van het gebied rond het kleine bekken.[3] BehandelingAfhankelijk van de oorzaak kan de behandeling plaatsvinden bij een bekkenfysiotherapeut, een seksuoloog, psycholoog, gynaecoloog of een combinatie hiervan.
Zie ookExterne link
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
