Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen 1992

Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen 1992
Datum	5 juni en 6 juni 1992[1]
Land	Tsjechische en Slowaakse Federale Republiek
Te verdelen zetels	650
Opkomst	85,08%
Opvolging verkiezingen
← 1990     (Slowakije) 1994 (Tsjechië) 1996 →
Portaal    Politiek politiek

Václav Klaus (ODS)

Vladimír Mečiar (HZDS)

Jiří Svoboda (KSČM)

Alexander Dubček (ČSSD-SDSS)

De Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen van 1992 vonden op 5 en 6 juni van dat jaar plaats.[1] Het waren de laatste federale verkiezingen voor het uiteenvallen van de Tsjecho-Slowaakse Federale Republiek in Tsjechië en Slowakije (31 december 1992).[1]

Uitslag

Huis van het Volk

Partij of groep	Stemmen	%	Zetels
Democratische Burgerpartij-Christendemocratische Partij (ODS-KDS)	2.200.937	23%	48 / 150
Beweging voor een Democratisch Slowakije (HZDS)	1.036.459	10,8%	24 / 150
Communistische Partij van Bohemen en Moravië (KSČM)	926.228	9,7%	19 / 150
Tsjechische Sociaaldemocratische Partij-Sociaaldemocratische Partij van Slowakije (ČSSD-SDSS)	648.125	6,8%	10 / 150
Partij van Democratisch Links (SDL')	446.230	4,7%	10 / 150
Vergadering voor de Republiek - Republikeinse Partij van Tsjecho-Slowakije (SPR–RSČ)	432.075	4,5%	8 / 150
Christendemocratische Unie-Tsjecho-Slowaakse Volkspartij (KDU-ČSL)	388.122	4,7%	7 / 150
Liberaal-Sociale Unie (LSU)	378.962	4%	7 / 150
Christendemocratische Beweging (KDH)	277.061	2,9%	6 / 150
Slowaakse Nationale Partij (SNS)	290.249	3%	6 / 150
Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM)	232.776	2,4%	5 / 150
Overige partijen, groeperingen en kandidaten		22,41%	0 / 150
Blanco/ ongeldige stemmen	167.542	-	-
Totaal	9.750.978	100%	150
Geregistreerde kiezers/ opkomst	11.195.596	96,2%	-
Bron: Nohlen, et al.[2]

Huis van de Naties

Partij of groep	Stemmen	%	Zetels
Democratische Burgerpartij-Christendemocratische Partij (ODS-KDS)	2.168.421	22,6%	37 / 150
Beweging voor een Democratisch Slowakije (HZDS)	1.045.395	10,9%	33 / 150
Communistische Partij van Bohemen en Moravië (KSČM)	939.197	9,8%	15 / 150
Tsjechische Sociaaldemocratische Partij-Sociaaldemocratische Partij van Slowakije (ČSSD-SDSS)	629.029	6,6%	11 / 150
Partij van Democratisch Links (SDL')	433.750	4,15%	13 / 150
Vergadering voor de Republiek - Republikeinse Partij van Tsjecho-Slowakije (SPR–RSČ)	423.999	4,4%	6 / 150
Christendemocratische Unie-Tsjecho-Slowaakse Volkspartij (KDU-ČSL)	394.296	4,1%	6 / 150
Liberaal-Sociale Unie (LSU)	393.182	4,1%	5 / 150
Christendemocratische Beweging (KDH)	272.100	2,8%	8 / 150
Slowaakse Nationale Partij (SNS)	288.864	3%	9 / 150
Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM)	232.364	2,4%	7 / 150
Overige partijen, groeperingen en kandidaten		23,9%	0 / 150
Blanco/ ongeldige stemmen	172.167	-	-
Totaal	9,746,332	100%	150
Geregistreerde kiezers/ opkomst	11.195.596	96,2%	-
Bron: Nohlen, et al.[2]

Tsjechische Nationale Raad

Na het uiteenvallen van Tsjecho-Slowakije werd de Tsjechische Nationale Raad het parlement van Tsjechië.

Partij of groep	Stemmen	%	Zetels
Democratische Burgerpartij-Christendemocratische Partij (ODS-KDS)			76 / 200
Communistische Partij van Bohemen en Moravië (KSČM)			35 / 200
Tsjechische Sociaaldemocratische Partij-Sociaaldemocratische Partij van Slowakije (ČSSD-SDSS)			16 / 200
Vergadering voor de Republiek - Republikeinse Partij van Tsjecho-Slowakije (SPR–RSČ)			14 / 200
Christendemocratische Unie-Tsjecho-Slowaakse Volkspartij (KDU-ČSL)			15 / 200
Burgerlijk-Democratische Alliantie (ODA)			14 / 200
Liberaal-Sociale Unie (LSU)			16 / 200
Beweging voor Autonome Democratie - Partij voor Moravië en Silezië (HSD-SMS)			14 / 150
Blanco/ ongeldige stemmen	-	-	-
Totaal		100%	200
Bron: W.P.[1]

Slowaakse Nationale Raad

Na het uiteenvallen van Tsjecho-Slowakije werd de Slowaakse Nationale Raad het parlement van Slowakije.

Partij of groep	Stemmen	%	Zetels
Beweging voor een Democratisch Slowakije (HZDS)			74 / 150
Partij van Democratisch Links (SDL')			29 / 150
Christendemocratische Beweging (KDH)			18 / 150
Slowaakse Nationale Partij (SNS)			15 / 150
Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM)			14 / 150
Overige partijen, groeperingen en kandidaten			0 / 150
Blanco/ ongeldige stemmen	-	-	-
Totaal		100%	150
Bron: Nohlen, et al.[2]

Nasleep

Het vormen van een federale regering op basis van de verkiezingsuitslag bleek een haast onmogelijke zaak. De leiders van de grootste Tsjechische en Slowaakse partijen, resp. Václav Klaus (ODS) en Vladimír Mečiar (HZDS) gaven eind juni aan er niet uit te komen en streven naar het opdelen van het land in twee zelfstandige staten. Een regering bestaande uit de ODS en HZDS met als opdracht de opdeling voor te bereiden kwam er uiteindelijk wel. President Václav Havel - tegenstander van de opdeling - legde op 20 juli 1992 zijn ambt neer.[1] Premier Jan Stráský nam de meeste functies van de president voorlopig waar. Havel gaf in november te kennen zich kandidaat te stellen voor de Tsjechische presidentsverkiezingen.[1] Op 31 december 1992 kwam er een einde aan de federale republiek Tsjecho-Slowakije en ontstonden twee nieuwe, soevereine Europese staten, Tsjechië en Slowakije. De Tsjechische Nationale Raad en de Slowaakse Nationale Raad werden omgevormd tot de nationale parlementen van de respectievelijke staten.

Verwijzingen

Bronnen, noten en/of referenties

1. J.J. Driessen-Van het Reve: "TSJECHOSLOWAKIJE", in: Winkler Prins Encyclopedisch Jaarboek 1991. Een encyclopedisch verslag van het jaar 1990 etc., Elsevier, A'dam/ Antwerpen, p. 266v.
2. Dieter Nohlen, Philip Stöver: Elections in Europe: A data handbook, 2010, p. 471