TrumandoctrineDe Trumandoctrine was een onderdeel van het Amerikaans buitenlands beleid waarvan het verklaarde doel was om de geopolitieke expansie van de Sovjet-Unie tijdens de Koude Oorlog tegen te gaan. President Harry S. Truman hield op 12 maart 1947 in het Amerikaans Congres een historische rede waarin hij hulp beloofde aan alle landen die zich door de communistische expansie bedreigd voelden. Voortaan bestonden er twee werelden: de 'vrije wereld' en het communisme, oftewel de Eerste wereld en Tweede wereld. Deze rede wordt wel beschouwd als het begin van de Koude Oorlog. Landen die voorheen als bondgenoten tegen nazi-Duitsland streden kwamen nu tegenover elkaar te staan. Hiermee beëindigde de VSA ook hun isolationisme, die voordien was ingevoerd door de Monroedoctrine. Een directe praktische consequentie was de financiële hulp aan Griekenland, waar een linkse coup op de loer lag, en Turkije, waar de Sovjet Unie invloed op wilden uitoefenen. De Trumandoctrine leidde tot de containmentpolitiek. Later werd dit in Azië door middel van de dominotheorie verder uitgebreid.
Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina Truman Doctrine op de Engelstalige Wikisource.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia