Trifenylstibaan, ook wel Trifenylstibine genoemd, is een organoantiomoonverbinding met de formule
. Wordt meer nadruk op de structuur gelegd dan wordt de formule geschreven als
Synthese
Trifenylstibaan kan bereid worden uit antimoon(III)chloride en fenylmagnesiumbromide. Na omkristalliseren uit petroleumether 40-50 wordt het stibaan in goede opbrengst cerkregen (80 tot 90% van de theoretische opbrengst). Om een goede opbrenst te verkrijgen wordt een 10% overmaat van het Grignard-reagens ten opzichte van het chloride gebruikt.
[2][3]
![{\displaystyle {\ce {SbCl3 \ + \ 3 C6H5MgBr \ -> \ (C6H5)3Sb \ + \ 3 MgBrCl}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/887f663851c3e5aaad5ecbf939d68d708b713ca1)
Andere syntheseroutes maken gebruik van metallisch antimoon en fenyllithium[4]
![{\displaystyle {\ce {Sb \ + \ 3 C6H5Li \ -> \ (C6H5)3Sb + 3 Li}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/7cf621d244393ba10b4ab1c551c5d14551a2c4c7)
of chloorbenzeen met antimoon(III)chloride onder invloed van metallisch natrium.[5]
![{\displaystyle {\ce {SbCl3 \ + \ 3 C6H5Cl \ + 6 Na \ -> \ (C6H5)3Sb \ + \ 6 NaCl}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/283a332bc24786da9f786f59ccc0a1775ef91250)
Reacties
Trifenylstibaan vormt het startpunt van de syntheseroute naar stiboranen, organische verbindingen waarin antimoon 5 substituenten draagt. De eerste stap is een reactie met een halogeen, gevolgd door reactie met fenyllithium. De ontstane stof staat bekend als Pentafenylstibine:[6]
![{\displaystyle {\ce {(C6H5)3Sb\ +\ Cl2\ ->\ (C6H5)3SbCl2}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/e561a3fc9397b026f3cbc1a37a1ea3db7fe4e036)
![{\displaystyle {\ce {(C6H5)3SbCl2 \ + \ 2 C6H5Li \ -> \ (C6H5)5Sb \ + \ 2 LiCl}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/9380e8f58fc38996f1d0db2cd43deb46e9267298)
Met zuurstof wordt het oxide gevormd:
![{\displaystyle {\ce {2(C6H5)3Sb\ +\ O2\ ->\ 2(C6H5)3SbO}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/7d46c1ecfef5e65c62bf9bd2e0eb2061cb6e32a9)
Veiligheid
Zoals veel antimoonverbindingen is ook trifenylstibaan giftig en dient het met de juiste voorzirgsmaatregelen behandeld te worden.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b c d e f g h Productinformatie in de Online catalogus van Sigma Aldrich voor Triphenylantimony(III), geraadpleegd op 8 maart 2024.
- ↑ G.S. Hiers. (1927). TRIPHENYLSTIBINE Organic Syntheses. 7 pag.: 80 DOI:10.15227/orgsyn.007.0080 Internetpagina: Synthese trifenylstibine geraadpleegd op 7 maart 2024
- ↑ Pfeiffer & Heller, Ber. 37, 4621 (1904)
- ↑ Talalaeva and Kocheshkov, J. Gen. Chem. (U.S.S.R.) 8, 1831 (1938) [C. A. 33, 5819 (1939)].
- ↑ Michaelis and Reese, Ann. 233, 42 (1886); Morgan and Vining, J. Chem. Soc. 117, 777 (1920).
- ↑ Beauchamp, A. L., Bennett, Michael J., Cotton, F. Albert (November 1968). A reinvestigation of the crystal and molecular structure of pentaphenylantimony. Journal of the American Chemical Society 90 (24): 6675–6680. DOI: 10.1021/ja01026a020.