Tobi Leman Lakmaker (Amsterdam, 1994) is een Nederlands columnist en romanschrijver.
Biografie
De ouders van Lakmaker zijn Tom van der Meer en Joosje Lakmaker en hij groeide op in Amsterdam, in de wijk Oud-Zuid.[2][3][4] Zijn moeders grootouders van vaders kant, Leman Lakmaker[3][5] en Sophia Lakmaker-Voorzanger[6][7], werden in de Tweede Wereldoorlog in concentratiekamp Auschwitz omgebracht. Joosje Lakmaker (1950-2019) schreef onder meer het boek Voorbij de Blauwbrug over haar grootvader.[4][2] Tobi Lakmaker heeft een halfbroer, Daniël van der Meer, medeoprichter en uitgever van uitgeverij Das Mag.[3][8][9] Na het Sint Ignatiusgymnasium[10] studeerde Lakmaker korte tijd Russische taal en cultuur en literatuurwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam (UvA). Later rondde hij een studie filosofie aan de UvA af.[10]
Lakmaker nam deel aan het Zomerkamp van uitgeverij Das Mag, waarna de uitgever een verhaal van Lakmaker opnam in een verhalenbundel van schrijvers die nog niet eerder gepubliceerd hadden.[11] Het werd het verhaal De geschiedenis van mijn seksualiteit in de bundel Sampler 2018, waarin ook verhalen werden opgenomen van onder anderen Sarah Arnolds, Rashif El Kaoui en Pete Wu.[12][13][14] Adjunct-uitgever en redacteur van Das Mag Marscha Holman vertelde aan Trouw het verhaal "uitzonderlijk goed" te vinden, "verhaal, verteld met een eigen, oorspronkelijke stem met veel humor".[15] Lakmaker publiceerde het verhaal onder zijn toenmalige voornaam Sofie. Van 2019 tot en met 2021 was Lakmaker columnist bij de Groene Amsterdammer.[16][17] Van 2020 tot en met 2022 schreef hij eveneens columns voor LINDA.meiden.[17][18] Sinds 2023 is hij als wekelijks columnist verbonden aan de Volkskrant.[4][19]
In 2021 debuteerde Lakmaker met de autobiografische roman De geschiedenis van mijn seksualiteit bij uitgeverij Das Mag.[3] In het boek staat de jonge Sofie centraal, die bezig is met de eigen identiteit - meisje of meer jongen, zelfbeeld en seksuele voorkeur. De titel verwijst naar het boek De geschiedenis van de seksualiteit van Michel Foucault.[6] Het werd in meerdere talen uitgegeven.[20] De verfilmingsrechten werden verkocht aan Man Up, het productiehuis van Halina Reijn en Carice van Houten.[21] De geschiedenis van mijn seksualiteit werd genomineerd voor onder andere de Boekenbon Literatuurprijs,[22] de Anton Wachterprijs, De Boon en De Bronzen Uil. Met het boek was Lakmaker de eerste winnaar van de Hans Vervoortprijs, voor proza van 'neerslachtige en toch opbeurende aard'.[23] In NRC Handelsblad kreeg de roman in de recensie van Thomas van Veen de hoogste beoordeling: vijf stippen.[24]
In een van zijn Volkskrant-columns (augustus 2024) schreef Lakmaker dat hij de eerste versie van de Wikipedia-pagina over zichzelf had aangemaakt.[25]
Persoonlijk
Lakmaker heeft een relatie met illustrator Jip van den Toorn.[1][26]
Werk
Jaar |
Titel |
Uitgever |
ISBN |
Notitie
|
2018 |
De geschiedenis van mijn seksualiteit |
Das Mag |
9789492478627 |
Verhaal in de bundel Sampler 2018
|
2021 |
De geschiedenis van mijn seksualiteit |
Das Mag |
9789493168640 |
Roman
|
2022 |
Alle kinderen uit mijn klas moesten worden weggeknipperd, want ik wilde mijn balgevoel niet kwijt |
Das Mag |
9789493248496 |
Essay in essaybundel Op de sofa: essays over therapie en het leven, samengesteld door journalist Maurits de Bruijn.[27]
|
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b c Stijn De Wandeleer, ‘Na mijn debuut wilden bijna alle journalisten dat ik me geestelijk voor hen uitkleedde’ . De Morgen (2 maart 2024). Gearchiveerd op 2 maart 2024. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ a b Co Welgraven, Joosje Lakmaker (1950-2019) gaf haar familie een plaats in de geschiedenis. Trouw (3 juni 2019). Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ a b c d Ianthe Sahadat, Schrijver Sofie Lakmaker: ‘Ik dacht: het is gelukt een goede voetballer te worden, nu word ik een aantrekkelijke vrouw’ . de Volkskrant (15 april 2021). Gearchiveerd op 16 april 2021. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ a b c Karin van Munster, De vaste route van Tobi Lakmaker. Ons Amsterdam (20 september 2023). Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Leman Lakmaker Amsterdam, 6 augustus 1885 – Auschwitz, 15 december 1942. Joods Monument. Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ a b Jannetje Koelewijn, Interview - Tobi Lakmaker: ‘Ik weet niet of mijn gevoel van andersheid ooit verdwijnt’ . NRC (23 december 2021). Gearchiveerd op 26 december 2021. Geraadpleegd op 1 oktober 2024.
- ↑ Sophia Lakmaker-Voorzanger Amsterdam, 15 december 1886 – Auschwitz, 15 december 1942. Joods Monument. Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ Over Das Mag. Das Mag. Gearchiveerd op 22 augustus 2024. Geraadpleegd op 3 oktober 2024.
- ↑ Peter Casteels, Auteur Sofie Lakmaker: ‘De meeste transgenders zijn bezorgd of ze wel transgender genoeg zijn’ . Knack (13 juli 2021). Gearchiveerd op 25 augustus 2024. Geraadpleegd op 3 oktober 2024.
- ↑ a b Rick Pullens, Debutant Sofie Lakmaker: ‘Het is soms ingewikkeld om je mannelijk te voelen, terwijl je jezelf ook als feminist beschouwt’ . Trouw (6 februari 2021). Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Jeroen Maris, Tobi Lakmaker: ‘Geen enkele door jou gebakken pizza achtervolgt je na werktijd’ . De Morgen (1 januari 2022). Gearchiveerd op 4 september 2024. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Sampler 2018. Das Mag. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Sven Van den Bossche, Ik en jij herverdeeld. De Reactor (13 juni 2021). Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Sofie Bongers, Wat maakt het zomerkamp van uitgeverij Das Mag zo populair onder jonge schrijvers? ‘Geen tijd om te piekeren, je móét schrijven’ . NRC (3 augustus 2023). Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Jette Pellemans, Wybo Algra en Jann Ruyters, Schrijfkoorts - Hoe word je als schrijver ontdekt? . Trouw (30 mei 2021). Gearchiveerd op 9 maart 2023. Geraadpleegd op 3 oktober 2024.
- ↑ Overzichtspagina artikelen Tobi Lakmaker. De Groene Amsterdammer. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ a b Milou Deelen, Schrijver Sofie Lakmaker: ‘Ik wil beter zijn dan de rest’ . Het Parool (4 juni 2021). Gearchiveerd op 15 februari 2024. Geraadpleegd op 3 oktober 2024.
- ↑ Gaby Boterkooper, Dít is onze nieuwe columnist Sofie Lakmaker (26): 'De mislukte dates zijn het leukst om over te schrijven'. LINDA.meiden (20 januari 2021). Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Overzichtspagina artikelen Tobi Lakmaker . de Volkskrant. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Schrijver Tobi Lakmaker: 'Ik vind schrijven best een ongezond beroep'. NPO Radio 1 (29 juli 2022). Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Carice van Houten en Halina Reijn verfilmen Sofie Lakmakers ‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’: ‘Extatisch ben ik’ . De Morgen (29 april 2021). Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Shortlist Boekenbon literatuurprijs 2021 bekend. Boekenbon Literatuurprijs. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Hans Vervoort-prijs. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Thomas de Veen, Recensie - De debuutroman (●●●●●) van Sofie Lakmaker kan best een hit worden . NRC Handelsblad (4 maart 2021). Gearchiveerd op 29 december 2021. Geraadpleegd op 1 oktober 2024. “De vrolijke baldadigheid van eerder voelt dan als een onontkoombare literaire keuze, die vorm en inhoud op één lijn brengt.”
- ↑ Tobi Lakmaker, Dit is niet iets dat ik gemakkelijk toegeef, maar ik heb laatst mijn eigen Wikipediapagina aangemaakt . de Volkskrant (22 augustus 2024). Gearchiveerd op 23 augustus 2024. Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Annefleur Schipper, Tobi Lakmaker over zijn relatie met Jip van den Toorn: ‘Voor mij is dit een soort huwelijk met voor- én achtertuin’. Vogue (1 juli 2024). Geraadpleegd op 4 september 2024.
- ↑ Tobi Lakmaker, Alle kinderen uit mijn klas moesten worden weggeknipperd, want ik wilde mijn balgevoel niet kwijt . de Volkskrant (1 december 2022). Gearchiveerd op 3 december 2022. Geraadpleegd op 22 december 2024.