|
Station Kyoto
  _Kyoto,JAPAN.jpg)   Station Kyoto (京都駅, Kyōto-eki) is het belangrijkste vervoersknooppunt in de Japanse stad Kyoto. Het station is na station Nagoya het op een na grootste spoorwegstation in Japan (op basis van de totale vloeroppervlakte van het gebouw waarin onder andere ook een hotel is gevestigd welke in deze berekening wordt meegenomen) en is een van de grootste gebouwen in het land. Het wordt aangedaan door in totaal zeven lijnen (vijf van JR, één van Kintetsu en één metrolijn), een aantal langeafstands- en nachttreinen en enkele lijnen met een doorgaande verbinding tot aan het station Kyoto. Het station huisvest verder een hotel, het Isetan-warenhuis, een bioscoop, restaurants en winkelcentra. LijnenHet station heeft sporen op in totaal vier niveaus: de metrolijn rijdt ondergronds (onder het ondergrondse winkelcentrum Porta), de lijnen van JR West bevinden zich op de begane grond,[1] De lijnen van Kintetsu één niveau erboven en de Shinkansen op één niveau boven de Kintetsu-lijnen.
Bijzondere dienstenNaast de reguliere treindiensten zijn er een aantal lange-afstandstreinen en nachtreinen naar gebieden die normaal gesproken niet rechtstreeks te bereiken zijn.
Tōkaidō-lijn, Chūō-lijn en de Takayama-lijn:
Hanwa-lijn, Kansai-Kūkō-lijn en de Kinokuni-lijn
Het gedeelte van Kintetsu bestaat uit een winkelpromenade op de begane grond en de perrons erboven. Er zijn vier zakspoorperrons.
Het stationsgebouwHet stationsgebouw is ontworpen door Hiroshi Hara en heeft een totale oppervlakte van 238.000m2 (het vloeroppervlak bedraagt 38.000m2). Het station is verder 147 m lang, 80 m breed, 60 m hoog en opgeleverd in 1997. De binnenkant van het gebouw is open en men kan door middel van roltrappen het dak bereiken, waarvan men een uitzicht over de stad heeft. GeschiedenisHet eerste station werd in 1877 geopend aan de spoorlijn vanuit Kōbe. In 1889 werd het station verbonden met Tokio en enkele lokale spoorlijnen (de huidige Sagano en Nara-lijnen). In 1914 werd er een nieuw, groter station opgeleverd, ditmaal met een stationsplein. In 1950 brandde dit station af, waarna het vervangen werd door een veel moderner, doch soberder station. Uiteindelijk zou ook dit station verdwijnen: ter ere van het 1200-jarig bestaan van Kyoto in 1997 werd er een nieuw station gebouwd. Dit (vierde) station was echter niet onomstreden: Kyoto is vooral een stad van tempels, schrijnen en ander cultureel erfgoed en men vond een enorm, futuristisch gebouw daar niet inpassen. Overig openbaar vervoerAan de noordkant van het station bevindt zich een busstation met lokale buslijnen. Aan de zuidkant is er een kleiner busstation met langeafstandsbussen naar andere steden en naar de luchthaven Kansai. Aan beide kanten bevinden zich ook taxistandplaatsen. StationsomgevingDaar het station hét vervoersknooppunt van de stad is, vervult het gebied in en rondom het station een centrumfunctie. Het gebied wordt gekenmerkt door openbare gebouwen, winkels (er zijn vier winkelcentra, waarvan twee onder het station), restaurants en hotels. Binnen het station
NoordzijdeDeze kant van het station wordt ook wel Karasumaguchi (烏丸口) genoemd.
ZuidzijdeDeze kant van het station wordt ook wel Hachijōguchi (八条口) genoemd.
Bronnen, noten en/of referenties
 Zie de categorie Station Kyoto van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
 ·  ·  · · · · · · · · · · · · · · · · |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
