|
Simon Oosting
Simon Jenne Oosting (Scharsterbrug, 1959)[1] is een Nederlands veeteeltkundige, dierfysioloog en Fries dichter. Tropische veehouderijOosting groeide op in Leeuwarden en zat daar op het Christelijk Gymnasium. Vanaf 1978 studeerde hij in Wageningen Tropische Veehouderij. Na zijn afstuderen in 1985 deed hij een promotieonderzoek in dierfysiologie.[a] Tot 1999 werkte hij bij onderzoeksinstituten in Canada en Noorwegen. Teruggekeerd naar de Wageningen-universiteit richt hij zich als universitair hoofddocent aan de vakgroep dierwetenschappen op de verbetering van veehouderij in de tropen.[3][4] DichterschapNaast zijn reguliere werk schrijft Oosting al sinds zijn adolescentie gedichten, veelal in het Fries. Vanaf 2003 publiceerde hij regelmatig in De Moanne en Hjir. Hij heeft een drietal bundels uitgegeven, alsmede een verhaal in een verzamelbundel. In 2004 ontving hij de Rely Jorritsmapriis voor Yn 't foarbygean. Vier jaar later viel hem de Fedde Schurer-publykspriis[5] ten deel voor de bundel Rauwe fisken op wynfearwolkens. In 2014 maakte hij deel uit van de jury voor de Douwe Tamminga-priis.[6] Oosting is lid van het dichterscollectief Rixt.[7] Simon Oosting is een broer van moleculair neurobioloog en beeldend kunstenaar Ronald Oosting. Werken
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
