|
Sejong de Grote
Sejong de Grote (7 mei 1397 - 8 april 1450) was de vierde koning van de Joseondynastie van Korea.[1] Hij is vooral bekend geworden als de uitvinder van het Koreaanse alfabet hangul ondanks sterke oppositie van de geletterde elite uit die tijd die het gebruik van hanja (Chinees schrift) prefereerde. Sejong is een van de twee Koreaanse heersers die postuum geëerd werd met de titel de Grote, de andere was Gwanggaeto de Grote van Koguryo. Hij liet het paleis Changgyeonggung bouwen. Jeugd en troonopvolgingSejong, in zijn jeugd I do (이도, 李祹) genaamd, was de derde zoon van koning Taejong van Joseon. Op zijn zestiende trouwde hij met de dochter van de eerste minister, Sim On (심온), die bekendstaat als vrouwe Sim (심씨, 沈氏). Zijn vrouw werd later koningin Soheon (소헌왕비; 昭憲王妃). Reeds op jonge leeftijd bleek dat Sejong een pientere jongeman was, en hij genoot daarom de voorkeur van zijn vader boven zijn twee oudere broers voor de troonopvolging. Zijn twee broers die te horen kregen dat Sejong voorbestemd was om de troon te bestijgen, begonnen zich te misdragen aan het hof, wat uiteindelijk leidde tot verbanning. Op die manier kwam voor Sejong de weg vrij. In juni 1418 deed Taejong afstand van de troon en in augustus van datzelfde jaar werd Sejong tot koning gekroond in Seoel. Volledige postume naam
Bronnen, noten en/of referenties
 Zie de categorie Sejong the Great van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
