Nog als tiener begon Mofokeng zijn werkzame leven als straatfotograaf. Hij had daarna werk als assistent in een darkroom, werkte als nieuwsfotograaf en trad vervolgens toe tot het collectief Afrapix. Hij werkt onder de artiestennaam Mofokengâ.[1] Aanvankelijk documenteerde hij vooral de strijd tegen de apartheid.
Mofokeng stond erom bekend conventionele onderwerpen te kunnen omzetten in fotografisch werk met een spirituele dimensie; een voorbeeld hiervan is Chasing Shadows uit 1997. Na zijn start met op politiek getint fotografisch werk, specialiseerde zich in landschapsfotografie. Hierbij beeldt hij landschappen uit in relatie tot eigenaarschap, macht, ecologische effecten en geheugen, zonder zich politiek heel openlijk uit te spreken. Zijn werk getuigt zijn diepe bezorgdheid over de staat van het milieu aan het begin van de 21e eeuw.[2][3]
Santu Mofokeng won in 2009 de Prins Claus Prijs. Volgens de jury leveren zijn fotografische koers vitale lessen over de "kracht van de vertoning". Hij werd daarbij omschreven als "een zeer scherpzinnige fotograaf van grote betekenis".[1]
Als toelichting op zijn expositie Let's Talk in 2010, zegt hij dat het er niet om gaat wat je op deze foto's ziet, het gaat erom op wat je niet ziet (maar wel voelt).[4]
Hij overleed in 2020 op 63-jarige leeftijd aan een hersenziekte.[5]
Tentoonstellingen
Mofokeng exposeerde vele malen, waaronder in de volgende gevallen solo:[3]
1990: Like Shifting Sand, Market Galleries, Johannesburg
1994: Rumours / The Bloemhof Portfolio, Market Galleries, Johannesburg
Mofokeng ontving verschillende onderscheidingen, waaronder de Prins Claus Prijs in 2009. Hij is onderscheiden "voor de uitstekende kwaliteit en inhoud van zijn werk, voor de manier waarop hij fotografische representatie een andere vorm heeft gegeven, voor zijn scherpzinnige inzicht in de culturele betekenissen van landschappen en de wederkerige relaties tussen de omgeving."[1]
