Romy Schneider
Romy Schneider, pseudoniem van Rosemarie Magdalena Albach, (Wenen, 23 september 1938 – Parijs, 29 mei 1982) was een Duitse actrice, die doorbrak met de vertolking van de rol van Elisabeth van Oostenrijk in Ernst Marischka's filmcyclus Sissi. LevensloopZe was de dochter van Magda Schneider en Wolf Albach-Retty,[1] die beiden ook acteur waren. Omdat haar moeder Duitse was en Wenen tijdens haar geboorte bij Duitsland hoorde, kreeg Romy de Duitse nationaliteit. Haar grootmoeder Rosa Albach-Retty[2] was eveneens een bekende Oostenrijkse actrice. De Sissi-films (1955-1958) maakten Schneider wereldwijd dermate beroemd, dat ze daarna nooit meer van het suikerzoete imago van die rol afkwam. Met beide handen nam ze dan ook het aanbod aan om te acteren in de nogal zwaarmoedige film Christine. Tijdens de opnamen in 1958 kreeg ze een relatie met haar medeacteur, de Fransman Alain Delon en trok met hem naar Parijs. Ze werkte daar o.a. met Luchino Visconti en Orson Welles. Hoewel ze door het publiek nog steeds als Sissi gezien werd, betekende deze carrièrewending wel de ontsnapping aan haar imago. Via Frankrijk kwam ze in 1963 in Hollywood, waar ze met Jack Lemmon in Good Neighbor Sam speelde, haar eerste Amerikaanse film. Deze film werd een groot succes. Het is een van de weinige filmkomedies waarin ze een hoofdrol heeft gespeeld. Intussen eindigde in 1964 haar relatie met Delon. In 1965 speelde ze met Woody Allen in What's New, Pussycat. Later speelde ze nog met Alain Delon in zowel de broeierige misdaadfilm La Piscine (1969, met ook Jane Birkin), als in het historisch drama The Assassination of Trotsky (1971, met ook Richard Burton). Vanaf La Piscine werd ze een van de topactrices van Frankrijk. In 1972 speelde Schneider nog één keer de rol van Elizabeth van Oostenrijk, nu in de film Ludwig van Visconti over de neef van Elisabeth, Ludwig II, koning van Beieren. In 1966 trouwde ze met Harry Meyen. In datzelfde jaar werd hun zoon David geboren. Haar huwelijk met Meyen liep in 1975 op de klippen. Op de dag na de echtscheiding trouwde ze met haar privésecretaris Daniel Biasini. In de zomer van 1977 werd dochter Sarah Magdalena geboren. In 1976 behaalde ze de allereerste César voor beste actrice voor haar aangrijpende vertolking van een mislukte actrice in het drama L'important c'est d'aimer (1975) van de Poolse cultregisseur Andrzej Żuławski. Ze schitterde onder meer ook in vijf films van Claude Sautet. Haar favoriete tegenspeler in die periode was Michel Piccoli. Met hem speelde ze onder meer in het echtelijk drama La Voleuse (1966), het tragisch drama Les Choses de la vie (1969), de misdaadfilm Max et les ferrailleurs (1971), de zwarte komedie Le trio infernal (1974) en het oorlogsdrama La passante du Sans-Souci (1982), haar laatste speelfilm. In 1981 kwam er rampspoed in haar leven. Na de scheiding van Biasini volgde het dodelijk ongeluk van haar zoon David: hij werd op 5 juli gespietst op een hek, toen hij naar beneden viel tijdens een klimpartij bij het huis van de ouders van Biasini. Niet lang na de première van La passante du Sans-Souci (op 14 april 1982 in Frankrijk), werd ze dood in haar woning in Parijs aangetroffen. Een overdosis slaappillen zou de oorzaak zijn geweest, maar later werd dat ontkracht en was de doodsoorzaak een hartaanval. Ze werd begraven op de begraafplaats van Boissy-sans-Avoir. Haar zoon David rust in hetzelfde graf. Filmografie
Televisieoptredens
Prijzen en nominatiesPrijzenCésar d'honneur: 2008NominatiesTheater
NasynchronisatieRomy Schneider nasynchroniseerde haar in het Frans opgenomen films bijna uitsluitend zelf in het Duits en Engels. Door haar plotselinge overlijden was ze niet meer in staat om The Stroller of Sans-Souci in te spreken. Eva Manhardt, die Romy Schneider al had nagesynchroniseerd in The Old Gun, leende haar daarom haar stem voor de Duitse versie van de film. Discografie (oorspronkelijke publicaties)Liederen:
Hoorspelen:
Tentoonstelling
Documentatie
Externe links
Zie de categorie Romy Schneider van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
|