Rolls-Royce Griffon![]() ![]() ![]() De Rolls-Royce Griffon was een 2240 in³ (36,75 liter), 60-graden V-12 vliegtuigmotor die ontwikkeld werd uit de eerdere Rolls-Royce R, een racemotor die werd gebruikt in de Schneider Trophy. De Griffon werd net voor de Tweede Wereldoorlog ontwikkeld en was oorspronkelijk bestemd voor vliegtuigen die op minder grote hoogte vlogen, zoals voor marinevliegtuigen als de Fairey Firefly. Echter werd het voorstel dat de Griffon ook in de Spitfire zou passen gedaan toen Joe Smith het roer overnam van de hoofdontwikkelaar bij Supermarine, R. J. Mitchell, na diens dood in juni 1937. In eerste instantie werd het werk aan de motor door Rolls-Royce korte tijd gestaakt om zich te concentreren op de kleinere Merlin (1.649 in³ (27 l). Toen de verdere ontwikkeling van de Griffon werd hervat, werd besloten dat de motor moest gaan passen in een Spitfire. Het eerste voorbeeld hiervan was een enkele Spitfire Mk.IV, DP845, op 27 november 1941. VariantenDe Griffon was een left-hand tractor, dat wil zeggen dat de propeller linksom draaide van achteren gezien.[1]
TriviaTegenwoordig wordt de Griffon veel gebruikt in de Tractorpulling. Met name in de "Modified" en "Unlimited" klassen, ook wel vrije klasse genoemd. Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Rolls-Royce Griffon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia