Rhynchocyon stuhlmanni

Rhynchocyon stuhlmanni IUCN-status: Niet geëvalueerd (2022)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Mammalia (Zoogdieren) Orde: Macroscelidea (Springspitsmuizen) Familie: Macroscelididae (Springspitsmuizen) Geslacht: Rhynchocyon (Slurfhondjes)
Soort
Rhynchocyon stuhlmanni Matschie, 1893
Verspreidingsgebied van Rhynchocyon stuhlmanni.
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal    Biologie Zoogdieren

Rhynchocyon stuhlmanni is een zoogdier uit de familie van de springspitsmuizen (Macroscelididae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Paul Matschie in 1893.[1]

Uiterlijke kenmerken

De soort lijkt op het gevlekt slurfhondje (Rhynchocyon cirnei). Een onderscheidend kenmerk van deze soort is de geheel witte staart, van de basis tot de punt. De soort heeft een kop-romplengte van 24 tot 30 centimeter en een staartlengte van 22 tot 26,5 cm. De oorlengte is ongeveer 3 cm en de lengte van de achterpoten 8 tot 9 cm.[2]

Taxonomie

De soort werd lang als ondersoort van het gevlekt slurfhondje (Rhynchocyon cirnei) gezien,[3] maar wordt sinds 2017 als aparte soort beschouwd.[4]

Voorkomen

De soort komt voor in het noorden van Congo-Kinshasa en Oeganda.

Bronnen, noten en/of referenties

1. Mammal Diversity Database (2022). Rhynchocyon stuhlmanni Matschie, 1893. Mammal Diversity Database (Version 1.10). DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Geraadpleegd op 09-07-2023.
2. Heritage, S. (2018). Family Macroscelididae (Sengis). In R. A. Mittermeier & D. E. Wilson (Eds.), Handbook of the Mammals of the World – Volume 8 Insectivores, Sloths and Colugos (Vol. 8). Barcelona, Spain: Lynx Edicions ISBN 978-84-16728-08-4.
3. Groves, C. P. (2005). "Order Macroscelidea". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 84. ISBN 978-0-8018-8221-0.
4. Carlen, E. J., Rathbun, G. B., Olson, L. E., Sabuni, C. A., Stanley, W. T., & Dumbacher, J. P. (2017). Reconstructing the molecular phylogeny of giant sengis (Macroscelidea; Macroscelididae; Rhynchocyon). Molecular phylogenetics and evolution, 113, 150-160.