Pseudantechinus bilarni

Pseudantechinus bilarni IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2014)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Mammalia (Zoogdieren) Orde: Dasyuromorphia (Roofbuideldieren) Familie: Dasyuridae (Echte roofbuideldieren) Geslacht: Pseudantechinus
Soort
Pseudantechinus bilarni (Johnson, 1954) Originele combinatie Antechinus bilarni
Verspreidingsgebied van Pseudantechinus bilarni
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Pseudantechinus bilarni op Wikispecies
Portaal    Biologie Zoogdieren

Pseudantechinus bilarni is een buidelmuis uit het geslacht Pseudantechinus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door David Horn Johnson in 1954.[2][3]

Kenmerken

Deze soort heeft een lange, smalle bek, een lange, dunne staart en grote, naakte oren. De bovenkant is grijsbruin, de onderkant lichtgrijs tot wit. Achter de oren zitten kaneelkleurige vlekken. De kop-romplengte bedraagt 80 tot 96 mm, de staartlengte 99 tot 120 mm, de achtervoetlengte 14,8 tot 18,4 mm en het gewicht 21 tot 30 g.

Leefwijze

Dit solitaire, insectenetende dier is deels overdag actief.

Voortplanting

Na de paartijd in mei-juli worden van midden augustus tot september de jongen geboren, die na elf maanden geslachtsrijp zijn. De meeste mannetjes sterven na de paartijd, maar een kwart van de populatie overleeft tot in het volgende jaar. Deze soort werd eerder tot het geslacht Parantechinus gerekend.

Verspreiding

Deze soort komt voor in rotsachtige gebieden in het noorden van het Noordelijk Territorium inclusief Marchinbar Island.

Bronnen, noten en/of referenties

• Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X

1. (en) Pseudantechinus bilarni op de IUCN Red List of Threatened Species.
2. Groves, C. P. (2005). "Order Dasyuromorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 27-28. ISBN 978-0-8018-8221-0.
3. Mammal Diversity Database (2023). Pseudantechinus bilarni (D. H. Johnson, 1954). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 28-05-2023.