Prestosuchidae

Prestosuchidae
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Laat-Trias
Saurosuchus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Onderklasse:Diapsida
Infraklasse:Archosauromorpha
Superorde:Archosauria
Orde:Rauisuchia
Familie
Prestosuchidae
Romer, 1996
Geslachten
Prestosuchus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Prestosuchidae op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie
Een spoor van Cheirotherium-voetafdrukken.

Prestosuchidae[1] is een familie van uitgestorven reptielen met een grotendeels terrestrische levenswijze. Alle geslachten waren carnivoren en behoorden net als de krokodilachtigen tot de Crurotarsi. Kleinere leden werden zo'n 2,5 meter lang, maar de grotere geslachten waren toppredatoren die tot zeven meter lang konden worden.

Fossielen van deze groep zijn gevonden in Zuid-Amerika en Europa. Vondsten van andere dieren die mogelijk tot de Prestosuchidae behoren zijn ook in Zuid-Afrika en India gevonden. In Zuid-Afrika zijn de voetsporen van Cheirotherium (ook wel Chirotherium genoemd) gevonden. Soms worden deze aan Ticinosuchus of een andere prestosuchiër toegeschreven. Tot nu toe is Cheirotherium alleen van voetafdrukken bekend.

Vondst en naamgeving

Alan Charig stelde in 1957 voor het eerst de naam Prestosuchidae voor, voor een aantal geslachten die eerst over de Rauisuchidae en de Erythrosuchidae verspreid waren en om Prestosuchus een plaats te geven. Negen jaar later, in 1966 werd deze familie gemaakt door Romer en nam in deze nieuwe familie Prestosuchus, Procerosuchus (nu Rauisuchidae) en Mandasuchus op. Later is Procerosuchus verplaatst naar de Rauisuchidae, terwijl nieuwe leden als Batrachotomus en Saurosuchus werden toegevoegd. In 2000 werd het nieuw-ontdekte geslacht Karamuru binnen de Prestosuchidae geplaatst als zustertaxon van Saurosuchus.

Ticinosuchus een van de primitiefste prestosuchiërs. Ticinosuchus kan zelfs buiten de Prestosuchidae vallen.

Een nieuwe cladistische analyse van Brusatte et al. uit 2010 stelt de positie van Ticinosuchus, Mandasuchus en Yarasuchus binnen de Prestosuchidae in twijfel. In deze analyse worden Ticinosuchus en Mandasuchus als een basale zustertaxon van de Prestosuchidae-Rauisuchidae taxon neergezet, terwijl Yarasuchus in de Poposauroidea wordt ingedeeld.

Vaak wordt de Prestosuchidae samen met de Rauisuchidae (en soms Poposauridae) in één familie gestopt. Het is dan ook niet zeker of basale rauisuchomorfen, prestosuchiërs, rauisuchiërs en enkele quadrupedale poposauriërs als Poposaurus in één familie of superfamilie gestopt moeten worden. Deze zouden dan Rauisuchidae en Rauisuchia worden.

Anatomie en morfologie

Een Karamuru-schedel. Op deze afbeelding is goed te zien dat de schedel erg sterk was. De oogring is niet afgebeeld.
Batrachotomus, een Europese prestosuchiër.

Prestosuchiërs waren grote roofdieren die enigszins leken op een kruising van een krokodilachtige en een dinosauriër. De kop was groot en de kaken waren bezet met vele naar achteren gerichte tanden die varieerden in grootte en bedoeld waren om vlees van prooien af te scheuren. De kop kwam erg overeen met die van latere carnivore dinosauriërs, waardoor ze vervangen werden. Net als bij hedendaagse krokodilachtigen was de kop erg zwaar en het bot was erg sterk. Prestosuchiërs hadden een benen oogring ter bescherming.

De schedel was erg groot in vergelijking met het skelet. Het waren dieren die niet gebouwd waren om hard te rennen, maar zij konden misschien wel korte sprinten trekken, hoewel zij vaak ook gewoon in lagere snelheid de grote, langzame prooien, waarmee ze zich voedden, bij konden houden. Hun slanke lijf was misschien bedekt met osteodermen, zoals bij moderne krokodilachtigen, maar deze waren misschien kleiner.

Net als de meeste andere archosauriformen waren de prestosuchiërs vermoedelijk endothermisch (warmbloedig). Hierdoor konden zij zowel overdag als 's nachts actief zijn, hoewel de prestosuchiërs waarschijnlijk vooral diurnaal (dagactief) geweest zijn. Ook moesten zij om hun lichaamstemperatuur constant te houden meer eten dan koudbloedige dieren. De verwante krokodilachtigen hebben deze eigenschap later weer verloren, toen ze meer in het water gingen leven.

Fylogenie

Een goedbewaard skelet van Prestosuchus.
Net als Ticinosuchus vertoont Yarasuchus enkele primitieve kenmerken en is zijn positie binnen de Prestosuchidae onzeker.

De Prestosuchidae behoorde tot de Achosauria en daarbinnen tot de Crurotarsi. De precieze verwantschappen binnen deze groep zijn vrij onduidelijk omdat er vrij weinig basale vormen van elke groep, waaronder Aetosauria, Rauisuchia en Phytosauria zijn gevonden. Men denkt volgens de laatste analyses van Brusatte, Benton, Desojo and Langer uit 2010 dat de Prestosuchidae binnen de Rauisuchia geclassificeerd hoort. Volgens dit kladogram zou deze groep opgesplitst kunnen worden in twee superfamilies: de Rauisuchoidea en de Poposauroidea. Tot de Poposauroidea zouden de families Poposauridae, Shuvosauridae en Ctenosauriscidae gerekend moeten worden. Tot de Rauisuchoidea zouden de Prestosuchidae en de Rauisuchidae gerekend moeten worden. Volgens deze nieuwe indeling vallen Ticinosuchus, Mandasuchus en Yarasuchus buiten de Prestosuchidae. Ticinosuchus en Mandasuchus vallen wel binnen de Rauisuchoidea, terwijl Yarasuchus volgens de nieuwe indeling samen met Qianosuchus binnen de Poposauroidea valt. Hier volgt dit kladogram:

Archosauriformes 

Erythrosuchus




Euparkeria




Proterochampsidae


 Archosauria 

to Avemetatarsalia


Crurotarsi 

Phytosauria


 Suchia 


Aetosauria


 Paracrocodylomorpha 

Gracilisuchus


 Bathyotica 

Erpetosuchus



Crocodylomorpha








Revueltosaurus



Ornithosuchidae



 Rauisuchia 
 Rauisuchoidea 


Arganasuchus




Fasolasuchus




Stagonosuchus



Ticinosuchus






 Prestosuchidae 

Saurosuchus




Batrachotomus



Prestosuchus




 Rauisuchidae 

Tikisuchus




Rauisuchus




Postosuchus



Teratosaurus







 Poposauroidea 

Yarasuchus




Qianosuchus




Arizonasaurus



Bromsgroveia



Lotosaurus



Poposaurus



Sillosuchus


 Shuvosauridae 

Shuvosaurus



Effigia