PallasietEen pallasiet is een zeldzaam type meteoriet dat zowel "stenige" componenten (silicaten) als metalen bevat. Pallasieten bestaan uit centimeters grote olivijn-kristallen in een nikkelijzer-grondmassa. Andere mineralen die in pallasieten voorkomen zijn schreibersiet, troiliet en fosfaten. Net als bij ijzermeteorieten zijn in grofkorrelige delen metallische delen van pallasieten vaak Widmanstättenstructuren te zien. HerkomstTraditioneel wordt van pallasieten gedacht dat ze in de eerste periode van het bestaan van het zonnestelsel zijn van de kern-mantelgrens van planetoïden die groot genoeg waren om door hun zwaartekracht interne differentiatie te hebben ondergaan (zogenaamde planetesimalen). Door inslagen en botsingen in de beginperiode van het zonnestelsel werden deze planetesimalen uit elkaar geslagen waarbij pallasieten de brokstukken waren uit de kern-mantelgebieden van de planetesimalen. Een alternatieve theorie is dat pallasieten door inslagen ontstane mengsels van kern- en mantelmateriaal zijn.[1] Pallasieten zijn genoemd naar de Duitse natuuronderzoeker Peter Pallas (1741-1811), die in 1772 een pallasiet met een massa van 680 kg vond in de bergen bij Krasnojarsk (Siberië).[2] De Duitse natuurkundige Ernst Chladni gebruikte rond 1790 een aantal meteorieten, waaronder de steen van Pallas, om aan te tonen dat meteorieten door meteorietregens op Aarde terechtgekomen buitenaardse objecten zijn (in die tijd werden meldingen van meteorietregens algemeen afgedaan als verzinsels). Chladni beredeneerde dat de steen vanwege zijn enorme massa niet ver getransporteerd kon zijn en toonde daarna aan dat soortgelijk gesteente niet in de verre omgeving van de vindplaats voorkomt.[3] Voorbeelden van pallasietTot nu toe zijn er nog maar 61 pallasieten gevonden, waaronder 10 in Antarctica. De bekendste vondsten zijn:
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia