Noam Vazana is geboren in Israël. Haar ouders zijn Sefardische Joden die oorspronkelijk uit Marokko komen: haar vader kwam uit Fez, haar moeder uit Casablanca. In de jaren 1950 migreerden haar ouders los van elkaar naar Israël, ze waren toen beide nog kleine kinderen.
Omdat Vazana's vader het verleden achter zich wilde laten, werd in het ouderlijk huis in Israël alleen Hebreeuws gesproken en geen Ladino, Arabisch of Frans. Noam zong wel Ladino liedjes met haar oma, die Ladino als moedertaal had.
Noam Vazana studeerde aan de Muziekacademie in Jeruzalem en Tel Aviv. In 2006 kwam ze naar Nederland om te studeren aan het Conservatorium van Amsterdam. Een paar jaar later besloot ze zich blijvend in Nederland te vestigen.[1][2][3][4]
Eerste albums: Daily Sketch en Love Migration
In 2011 en 2013 bracht ze haar eerste albums uit met Engelstalige popliedjes. Beide albums werden goed ontvangen. In recensies werd Vazana's stijl vergeleken met Kate Bush en Tori Amos[5][6][7].
Ladino albums: Andalusian Brew en Ke Haber
In 2014 was Noam Vazana in Marokko voor een optreden op het Tanjazz festival in Tanger. Ze bracht toen een bezoek aan Fez en Casablanca, de geboortesteden van haar (groot)ouders. In Fez hoorde ze op straat een melodie die ze herkende van de Sefardische liedjes die haar oma voor haar zong. Kort daarna besloot Vazana dat ze iets met Sefardische muziek wilde doen.[1]
In 2018 bracht ze het album Andalusian Brew uit. Op dit album zong ze traditionele Sefardische liederen met eigen arrangementen. Ze koos als artiestennaam Nani, omdat haar oma haar zo noemde.[8] In 2018 en 2019 gaf ze optredens in onder andere het Bimhuis (voor het Amsterdam Roots Festival)[9], Paradiso[10], het Kennedy Center[11] en het Jerusalem Jazz Festival.[12]
Vazana merkte dat ze het als singer-songwriter te beperkend vond om alleen liedjes van anderen te zingen. Ze ging daarom zelf songs schrijven in de Ladino-taal. In 2021 bracht ze Ke Haber uit, een album in de Ladino-taal met grotendeels eigen songs en nieuwe versies van oude liedjes of gedichten[13]. Vazana zingt op Ke Haber over actuele onderwerpen, zoals een gearrangeerd huwelijk of een gendertransformatie.[14] Vazana hoopt met deze muziek bij te dragen aan het levend houden van de Ladino-taal en -cultuur[2].
Sindsdien gaf Vazana optredens op onder andere het London Jazz Festival, het Montana Folk Festival[15], het Ashkenaz Festival in Toronto,[16] het Richmond Folk Festival[17] en in de Library of Congress.[18] In maart 2022 stond Ke Haber op nummer 13 in de World Music Charts Europe[19]. In januari 2023 gaf Noam Vazana een optreden in het Bimhuis. De Volkskrant beoordeelde dit optreden met vier sterren, noemde haar liedjes "onweerstaanbaar" en schreef over het belang van Vazana's werk: "Het Ladino krijgt er [...] een stoot nieuwe levenskracht mee en alleen al daarom is het werk van Vazana van onschatbare waarde."[20]
In 2024 won Vazana Liet International, een Europese liedjescompetitie voor regionale en minderheidstalen, met haar lied Una Segunda Piel, gezongen in het Ladino.[21]
