Nervus vestibulocochlearis

Gehoor- en evenwichtszenuw
Nervus vestibulocochlearis
Zenuw
De ligging van de nervus vestibulocochlearis en de nervus facialis in de slaap.
Synoniemen
Latijn	nervus acusticus, nervus statoacusticus (beiden verouderde en niet meer gebruikte namen)[1] nervus VIII
Nederlands	achtste hersenzenuw[1] VIIIe hersenzenuw[1]
Verloop
Naar	Nervus cochlearis, Nervus vestibularis
Naslagwerken
Gray's Anatomy	203,
MeSH	A08.800.800.120.910
Portaal    Biologie

De nervus vestibulocochlearis[2] of gehoor- en evenwichtszenuw[3] is de achtste van de twaalf hersenzenuwen en is verantwoordelijk voor de overdracht van geluid en evenwichtsinformatie van het binnenoor naar de hersenen

Structuur

De nervus vestibulocochlearis is de zenuw waarlangs de zintuigcellen (de haarcellen) van het binnenoor informatie versturen naar de hersenen. Het bestaat uit de nervus cochlearis / nervus acusticus (gehoorzenuw) die gehoorinformatie doorgeeft en de nervus vestibularis die evenwichtsinformatie doorgeeft. De zenuw begint bij de medulla oblongata in de hersenstam en komt het binnenste van de schedel binnen via de porus acusticus internus, de interne geluidsopening, een kanaal in de schedel in de slaap. De nervus facialis volgt deze route ook.

Functies

De nervus vestibulocochlearis heeft twee belangrijke functies. Hij wordt gebruikt voor het doorgeven van evenwichtsinformatie, de positie en beweging van het hoofd. Ook wordt hij gebruikt voor het doorgeven van gehoorinformatie.

Literatuurverwijzingen

1. Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
2. Federative Committee on Anatomical Terminology (FCAT) (1998). Terminologia Anatomica. Stuttgart: Thieme
3. Bastiaanssen, C.A. & Jochems, A.A.F. (1998). Anatomie en fysiologie (4de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.