Nederlandse Rode Lijst (bijen)De rode lijsten worden regelmatig, bijvoorbeeld eens in de 10 jaar, bijgewerkt. Minister Carola Schouten van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft op 24 april 2018 de nieuwe rode lijsten voor bedreigde bijensoorten vastgesteld. Op 6 maart 2018 werd door Menno Reemer, insectenspecialist (entomoloog) van het EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, de meest recente rode lijst voor de bijen voorgesteld, na een eerdere lijst uit 2003. Op de huidige rode lijst zijn 181 soorten geplaatst.[1] Plaatsing op de rode lijst betekent niet automatisch dat de soort beschermd is. Daarvoor is opname van de soort in de Flora- en faunawet nodig. De rode lijsten hebben daarvoor een belangrijke signaalfunctie. De redenen van achteruitgang van bijen kunnen verschillen. Veel soorten stellen specifieke eisen aan de voortplantingshabitat of hebben een bepaalde voedselplant nodig. Veel bijen die afhankelijk zijn van klaver hebben het moeilijk, ongeveer 80 procent van deze soorten staat op de rode lijst. Ook veel hommels zijn bedreigd, van de 27 soorten staan er zeventien op de rode lijst en zijn er zeven verdwenen uit Nederland. Op de rode lijsten staan, naast de bedreigde soorten, beschermingsmaatregelen om deze soorten weer in aantal te laten toenemen. Doordat overheden en terreinbeherende organisaties bij hun beleid en beheer rekening houden met de rode lijsten wordt gehoopt dat van de nu bedreigde organismen er over tien jaar een aantal niet meer bedreigd zullen zijn en dus van de rode lijst afgevoerd kunnen worden. Er zijn 331 soorten bijen in Nederland waarvan is aangetoond dat ze zich regelmatig voortplanten. Hiervan staan er 181 op de rode lijst, wat neerkomt op 55% van het totale aantal.[1] Er worden op de rode lijst vijf categorieën onderscheiden:[2]
Rode lijst bijen 2018
BronvermeldingBronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia