Martijn de GoedeMatthëus Petrus Maria de Goede (30 november 1947 - Culemborg, 20 december 2015) was een Nederlands socioloog en docent en auteur methoden en technieken van sociaal-wetenschappelijk onderzoek. BiografieMartijn de Goede werd geboren in Koog aan de Zaan, en studeerde van 1967 tot 1973 andragologie aan de Universiteit van Amsterdam. In 1988 promoveerde hij aan de Universiteit Utrecht op het proefschrift "Beleving van niet-werken: een onderzoek onder werklozen, arbeidsongeschikten en hun partner".[1] In 1973 begon hij als wetenschappelijk medewerker bij de groep Kinder- en Jeugdstudies aan de Faculteit sociale wetenschappen Universiteit Utrecht. Tot zijn pensioen in 2012 was hij als hoofddocent verbonden aan de Vakgroep Methodenleer en Statistiek van de faculteit Sociale Wetenschappen in Utrecht. Hij doceerde hier methoden en technieken van sociaalwetenschappelijk onderzoek.[1] WerkDe Goede deed onderzoek op het gebied van de volwasseneneducatie, werkloosheid en arbeidsongeschiktheid. Hij deed specifiek onderzoek naar de school-, werk- en relatieloopbaan van jongvolwassenen en naar methodologische ‘kwaliteitskenmerken’ van (persoonlijkheids)vragenlijsten. Verder schreef hij diverse leerboeken over methoden en technieken en statistiek, onder andere samen met Ben Baarda de Basisboekenserie over onderzoek van Wolters-Noordhoff.[1] VariaTwee broers, Jan de Goede (1946)[2] en Kees de Goede (1954)[3], en een zus van Martijn de Goede zijn werkzaam als professioneel kunstenaar. Zelf begon hij op zijn vijftigste met schilderen. Een deel van zijn werk werd getypeerd als "Geometrische figuren in felle kleuren, een vaag herkenbare kerkdeur in gedekte tinten, stadsgezichten".[4] PublicatiesMartijn de Goede publiceerde verschillende boeken. Een selectie:
Externe linksBronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia