|
Margherita Buy
Margherita Buy (Rome, 15 januari 1962) is een Italiaanse actrice. Ze is met zeven onderscheidingen (in de samengetelde categorieën 'beste actrice' en 'beste actrice in een bijrol') de absolute recordhoudster van de Premi David di Donatello én van de Nastro d'Argento. Leven en werkOpleiding en debuutjarenBuy groeide op in de wijk Coppedè in Rome. Ze volgde toneelstudies aan de Accademia nazionale d'arte drammatica van haar geboortestad. Voor haar debuutfilm, het drama La seconda notte (1986), werd ze al meteen bedacht met de Globo d'oro voor beste vrouwelijke revelatie. Enkele jaren later werkte ze een eerste keer samen met de acteur Sergio Rubini, haar latere echtgenoot, voor zijn filmdebuut als regisseur in de tragikomedie La stazione (1990). Het paar kreeg zowel de David di Donatello als de Nastro d'Argento, zij voor beste actrice, hij voor beste nieuwe regisseur. DoorbraakTwee jaar later brak ze door bij het brede publiek met Maledetto il giorno che t'ho incontrato (Carlo Verdone), een romantische komedie die heel veel succes oogstte en heel wat prijzen in de wacht sleepte. Trouwe actriceSergio Rubini en Giuseppe PiccioniZe is een vaste waarde in het oeuvre van verscheidene Italiaanse cineasten, in de eerste plaats dat van haar ex-man Sergio Rubini (6 films) en van Giuseppe Piccioni (6). Met Rubini bleef ze regelmatig samenwerken ondanks hun scheiding. In de jaren negentig draaide Piccioni vier films met haar, wat culmineerde in het zeer gunstig onthaalde drama Fuori dal mondo (1999). In 2003 wijdde hij een documentaire aan haar vooraleer haar in 2012 een vijfde keer te casten in de rol van een gedreven schooldirectrice in de tragikomedie Il rosso e il blu. Buy verscheen een zesde keer in een film van Piccioni: in het drama Questi giorni (2016) speelde ze de moeder van een van de vier vriendinnen die lief en leed delen. Daniele LuchettiAan het begin van Buy's carrière gaf ook Daniele Luchetti haar de gelegenheid haar talent te tonen in drie komedies. Voor haar hoofdrol in Luchetti's La settimana della Sfinge (1990) werd ze gelauwerd op het Internationaal filmfestival van San Sebastian. Ferzan ÖzpetekIn 2001 draaide Buy voor het eerst onder regie van Ferzan Özpetek: in het bitterzoete drama Le fate ignoranti vertolkte ze een arts die ontdekt dat haar pas overleden man een verborgen homoleven leidde. Ze komt zijn minnaar, vertolkt door Stefano Accorsi, op het spoor. De film deed het uitstekend aan de kassa en werd bedacht met allerlei prijzen. Buy's rol bezorgde haar onder meer een tweede Nastro d'Argento. In het eveneens veel gelauwerde drama Saturno contro (2007), haar tweede film onder regie van Özpetek, vormde ze samen met Accorsi een koppel dat deel uitmaakt van een hechte vriendengroep rond een net overleden homoseksueel. Haar vertolking was goed voor een derde Nastro d'Argento. Haar derde film onder regie van Özpetek, de tragikomedie Magnifica presenza (2012) voerde weer een belangrijk personage als homoseksueel op. Ontmoeting met Nanni MorettiIn 2006 deed voormalige Gouden Palmwinnaar Nanni Moretti een eerste keer een beroep op haar voor Il caimano. Haar vertolking van de vrouw van een filmproducent leverde haar, samen met haar rol in Saturno contro, een derde Nastro d'Argento voor beste actrice op. Deze tragikomedie werd overladen met prijzen en was een van de populairste films in Italië dat jaar. In 2011 draaide ze een tweede keer onder regie van Moretti in Habemus Papam. In deze ook erg gelauwerde tragikomedie gaf ze gestalte aan de psychologe die de gedeprimeerde paus als patiënt heeft. In 2015 beleefde ze samen met Moretti een nieuw hoogtepunt in haar carrière dankzij het drama Mia madre waarin ze het niet gemakkelijk heeft, noch in haar beroepsleven, noch in haar privéleven, met de zorg voor haar doodzieke moeder voorop, zorg die ze deelt met haar broer (Moretti). Nadat ze in Habemus Papam de ex-vrouw van Moretti gespeeld had, vertolkte ze in haar twee volgende films onder regie van Moretti zijn echtgenote. In het drama Tre piani (2021) dwingt een rechter (Moretti) zijn vrouw die ook rechter is te kiezen tussen hemzelf en hun zoon omdat hij vindt dat deze zijn straf niet mag ontlopen nadat hij een vrouw heeft doodgereden in dronken toestand. In de tragikomedie Il sol dell'avvenire (2023) heeft filmproducente Buy het stilletjesaan gehad met haar dictatoriale, eigenwijze en pretentieuze echtgenoot en filmregisseur. Andere samenwerkingenOok met Cristina Comencini (2 films), Carlo Verdone (2), Giovanni Veronesi (5), Maria Sole Tognazzi (3), Luca Lucini (2) en Alex Infascelli (2) werkte ze meermaals samen. Cristina Comencini, een van de twee dochters die in de voetsporen traden van hun vader, cineast Luigi Comencini, castte haar twee keer naast Virna Lisi in twee van haar drama's. Met de jongere broer van schrijver Sandro Veronesi draaide Buy onder meer de veelvuldig bekroonde en genomineerde komedie Manuale d'amore (2005). Ze hield er zelf een David di Donatello voor beste actrice in een bijrol aan over. Haar vertolking van een lesbienne die worstelt met haar geaardheid in Io e lei (2015) vormde haar tweede samenwerking met Maria Sole Tognazzi. De regisseur beschouwt deze lesbo-tragikomedie als een eerbetoon aan de rol die haar vader Ugo Tognazzi speelde in de homo-komedie La Cage aux folles. In 2024 debuteerde Buy als regisseur met de komedie Volare. PrivélevenOp de Accademia ontmoette Buy Sergio Rubini met wie ze huwde in 1991. Twee jaar later scheidde het koppel. Tussen 1996 en 2012 vormde Buy een koppel met de chirurg Renato de Angelis met wie ze een dochter Caterina (2001) heeft. Filmografie
Prijzen en nominatiesPrijzen
Nominaties
 Zie de categorie Margherita Buy van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
