|
Marc Platt
Marc Edward Platt (Pikesville, 14 april 1957) is een Amerikaans film-, televisie- en theaterproducent en voormalig studiobaas. Hij is de vader van acteur Ben Platt. BiografieMarc Platt werd in 1957 geboren in Pikesville (Maryland), in een conservatief-joodse familie.[1][2][3] Zijn vader, Howard Platt, was een schoenenverkoper en zijn moeder, Sue Ellen Sezzin, was een onderwijzeres. Hij heeft een oudere broer en een jongere zus.[1][4] Platt studeerde in 1975 af aan Pikesville High School en vier jaar later behaalde hij een diploma aan de Universiteit van Pennsylvania. Nadien volgde hij een rechtenopleiding aan de Universiteit van New York.[5] Hij is getrouwd met Julie Beren, met wie hij vijf kinderen heeft, waaronder acteur Ben Platt. CarrièreNa zijn studies ging Platt in de entertainmentindustrie van New York aan de slag als advocaat. Na een jaar werd hij door de bekende agent Sam Cohn in dienst genomen bij diens talentenbureau ICM.[5][6] Hij werkte zich op tot theater- en filmproducent. Na een poos verhuisde Platt met zijn echtgenote naar Los Angeles, waar hij vicevoorzitter werd van de productieafdeling van RKO Pictures. Vanaf 1987 bekleedde hij dezelfde functie bij Orion Pictures. Na drie jaar werd hij er gepromoveerd tot voorzitter.[6] De studio was in die dagen de thuishaven van filmmaker Woody Allen en gooide hoge ogen met onder meer Dances with Wolves (1990) en The Silence of the Lambs (1991). Nadien werd Platt de productievoorzitter van TriStar Pictures (1992–1996)[7] en Universal Studios (1996–1998)[8][9]. In 1998 richtte hij met Marc Platt Productions zijn eigen productiebedrijf op, waarna hij onder meer de Legally Blonde-filmreeks en de HBO-miniserie Empire Falls producete. In de jaren 2000 producete hij ook de succesvolle Broadwaymusical Wicked. In de jaren 2010 producete Platt bekende films als Scott Pilgrim vs. the World (2010), Drive (2011), Into the Woods (2014), Bridge of Spies (2015) en La La Land (2016). Voor die laatste twee films werd hij telkens genomineerd voor de Oscar voor beste film. De nominatie van La La Land zorgde voor veel commotie, omdat de film door een misverstand even als winnaar werd uitgeroepen.[10] FilmografieFilmPrijzen en nominaties
Zie ookExterne link
Bronnen, noten en/of referenties
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
