Louise Wondel
Louise Wondel (Paramaribo of Lantiwee[a], 19 januari 1971 – Paramaribo, 14 juli 2014) was een Surinaams dichter en danseres. Ze schreef in het Aukaans, een marron-taal. Ze brak in 1997 door op het Schrijverscongres 2000 in Paramaribo, en kreeg in 1998 internationale aandacht tijdens Poetry International in Rotterdam.[1] BiografieWondel werd in 1971 geboren. Haar vader was een Saramacca marron, en haar moeder was een Aukaans marron.[4] Ze werd opgevoed aan de Cottica. In 1975 verhuisde het gezin naar Paramaribo. Tijdens haar Algemene Middelbare School-periode begon ze zich te interesseren voor de dans. In 1991 won ze tijdens een talentenjacht de Miss Pompom Lollie-trofee. In 1994 begon ze een studie sociologie aan de Anton de Kom Universiteit.[1] In 1995 richtte Wondel de culturele vereniging Fiamba op.[5] Ze begon gedichten te schrijven en voor te dragen op de radio.[1] Haar gedichten gingen over de positie waar de marrons zich in bevinden en de vervreemding van het stadsleven.[4] In 1997 riep de Stichting Ameva haar uit tot Dichter van het Jaar.[1] In 1997 werd Wondel ontdekt tijdens het Schrijverscongres 2000 in Paramaribo.[1] In 1998 publiceerde ze haar eerste twee gedichtbundels.[2] Hetzelfde jaar was Wondel de jongste deelnemer aan Poetry International in Rotterdam waar ze met een dans- en poëzienummer de aandacht trok van de internationale pers.[6][7] Ze trad ook op tijdens de Winternachten, en het Internationaal Poëziefestival in Medellín, Colombia.[7][2] In 2000 vestigde Wondel zich in Nederland, maar werd ziek.[8] In 2003 keerde ze terug naar Suriname en in hetzelfde jaar gaf ze haar laatste voorstelling in Moengo.[2][1] Op 14 juli 2014 overleed Wondel op 43-jarige leeftijd.[3] In 2018 werd een maand aan hem besteed op de Iconenkalender van NAKS.[9] Werken
Zie ookBronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia