Louis Sicking
Louis H. J. Sicking (11 maart 1966) is een Nederlandse historicus. Hij heeft vooral gepubliceerd op het gebied van maritieme geschiedenis. Terugkerende elementen in het werk van Sicking zijn het doorwerken van de middeleeuwen in latere tijdsvakken, en de (contacten tussen de) Franse en Nederlandse taalgebieden. Sicking behaalde in 1996 zijn doctoraat Geschiedenis aan de Universiteit Leiden.[3] Zijn proefschrift getiteld Zeemacht en onmacht. Maritieme politiek in de Nederlanden 1488-1558, later herwerkt tot zijn eerste boek, behandelt de maritieme geschiedenis van de Nederlanden niet vanuit een nationaal Belgisch of Nederlands perspectief, maar concentreert zich op het ontstaan van de Bourgondisch-Habsburgse maritieme organisatie in de Nederlanden als een geheel.[4] Sicking is sinds 2001 universitair docent Middeleeuwse en Vroegmoderne Geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Daarnaast is hij sinds 2013 bijzonder hoogleraar geschiedenis van het volkenrecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam.[5] Sickings onderzoek betreft voornamelijk maritieme geschiedenis en de geschiedenis van diplomatie en het volkenrecht in de late middeleeuwen en de vroegmoderne tijd. In 2016 werd aan Sicking de Descartes-Huygens prijs toegekend.[5][6] Werken
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia