Llangattock-getijdenboekHet Llangattock-getijdenboek is een getijdenboek uit het midden van de 15e eeuw gemaakt in Brugge. Het werk is bekend omdat een aantal van de miniaturen in het getijdenboek zijn geïnspireerd door het werk van Jan van Eyck. Er zouden een aantal miniaturisten die betrokken waren bij de verluchting van het Turijn-Milaan-Getijdenboek aan de verluchting van dit handschrift hebben meegewerkt. Het werk maakt nu deel uit van de verzameling van het J. Paul Getty Museum in Los Angeles met als signatuur Ludwig collection Ms. IX. 7. Het kreeg zijn naam naar de vorige eigenaar, baron Llangattock, in wiens collectie het boek in de jaren 1950 ontdekt werd.[1] BeschrijvingHet handschrift telt 169 perkamenten folia van 264 x 184 mm. Het tekstblok meet 128 x 82 mm en de tekst is geschreven in één kolom van 18 lijnen. De tekst is in het Latijn en voor Romeins gebruik.[2] Het handschrift bevat veertien volbladminiaturen en dertien gehistorieerde initialen. Het boek heeft nog zijn originele band, gemaakt uit bruin kalfsleder door Lieven Stuvaert, zoals blijkt uit een inscriptie op de band. De band is blind gestempeld met plantaardige en zoömorfe versieringen.[3] GeschiedenisHet boek is in het bezit geweest van Folpard van Amerongen, burgemeester van Utrecht, zoals blijkt uit zijn wapen op de achterzijde van de zilveren sloten. De opdracht voor het getijdenboek zou gegeven zijn door Geertruy van Themseke na haar huwelijk met Folpard van Amerongen,[4] maar dit is niet zeker, want de sloten horen niet bij de originele band.[3] Het boek dook terug op in de jaren 1950 in de bibliotheek van baron Llangattock, die het liet veilen bij Christie's in 1958. Het werd gekocht via de New Yorkse kunsthandelaar H.P. Kraus door Irene en Peter Ludwig voor hun kunstverzameling. In 1983 kocht het J. Paul Getty Museum het boek, samen met 143 andere handschriften, toen de Ludwig collectie in financiële moeilijkheden kwam. InhoudDe inhoud van het getijdenboek is vrij traditioneel voor een getijdenboek op de volgorde van de verschillende onderdelen na. Voor een afbeelding van alle titelbladen zie: Llangattock-getijden - J. Paul Getty Museum.[5]
Alle volbladminiaturen hebben margeversiering rondom de miniatuur en op de rechterbladzijde ernaast is een gelijkaardige randversiering aangebracht rondom het tekstblok. MiniaturistenEr zouden niet minder dan acht kunstenaars meegewerkt hebben aan dit getijdenboek met onder meer: Willem Vrelant, de Meester van de Llangattock-getijden, de Meester van de Llangattock-Epifanie, de Meester van de Alexander van Wauquelin en het atelier van de meester van Jean Chevrot.[3] De kwaliteit van de miniaturen is bijgevolg nogal uiteenlopend. Sommige miniaturen werden zelfs door meerdere artiesten bewerkt. Dit is het geval voor de annunciatie (zie afbeelding bovenaan het artikel). Van deze miniatuur werden het gezicht en de handen van de Heilige Maagd geschilderd door Willem Vrelant, de rest door de anonieme meester die men als noodnaam de Meester van de Llangattock-getijden heeft gegeven. Deze annunciatie werd geschilderd naar een model van Jan van Eyck, de De Boodschap aan Maria (Washington, D.C. National Gallery of Art). Het schilderij van Jan van Eyck is gesitueerd in een kerkgebouw, die op de miniatuur in een burgerwoning maar voor het overige is de gelijkenis treffend. De Meester van de Llangattock-getijden was verantwoordelijk voor de meerderheid van de miniaturen. De miniatuur bij de getijden van de heilige Drievuldigheid (f25v) heeft een vrij bijzondere iconografie omdat de heilige Geest werd voorgesteld als een bebaarde engel in plaats van de traditionele duif. Een dergelijke voorstelling is niet erg traditioneel maar men vindt ze wel terug in een aantal andere getijdenboeken, onder meer in het Trivulzio-getijdenboek. Kunsthistorici hebben een aantal van de meesters die actief waren in het Llangattock-getijdenboek geassocieerd met het werk in het Turijn-Milaan-Getijdenboek.[6] De Meester van de Llangattock-getijden leverde de grootste bijdrage aan het werk. Van de dertien gehistorieerde initialen in het getijdenboek is er slechts één niet van zijn hand, het gelaat van Christus. Hij was ook verantwoordelijk voor alle volbladminiaturen in de Mariagetijden op de aanbidding der wijzen na en de miniaturen met de kruisiging en met de dodenmis zijn ook aan hem toegschreven.[7] Externe linksLlangattock-getijden - J. Paul Getty Museum. Zie de categorie Llangattock getijden van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|