Lauriergracht Voor een artikel over het gelijknamige schip, zie: Lauriergracht (schip).
De Lauriergracht is een Amsterdamse gracht tussen de Prinsengracht en de Lijnbaansgracht (ter hoogte van nr. 157) in de wijk de Jordaan ten westen van de Grachtengordel.
GeschiedenisDe Lauriergracht is, als onderdeel van de Jordaan, aangelegd na 1612 tijdens een van de grote Amsterdamse stadsuitbreidingen; de zogenaamde Derde Uitleg. Tot 1612 lag hier het Kaatsbaanpad, dat met de daaraan gelegen drie zeemleermolens moest wijken voor de stadsuitbreiding. Zes van de elf Jordanese grachten zijn in de 19e eeuw gedempt. De Lauriergracht, de Egelantiersgracht, de Bloemgracht, de Looiersgracht en de Passeerdersgracht behielden de open waterverbinding tussen de Prinsengracht en de Lijnbaansgracht. Bij de bouw van de Jordaan handhaafde men het patroon van de oude poldersloten. Bij de aanleg van de grachtengordel volgde men een patroon dat zich in een halve cirkel om de oude stadskern boog. Daardoor ligt de Lauriergracht schuin ten opzichte van de grachtengordel en sluit niet direct aan op de bruggen over de Prinsengracht. In de Jordaan zijn meerdere grachten en straten naar bloemen en heesters vernoemd. Architectuur
Er liggen 36 rijksmonumenten aan de Lauriergracht en 5 gemeentelijke monumenten, waaronder Lauriergracht 15-17. Max HavelaarDe eerste zin uit hoofdstuk 1 van de Max Havelaar van Multatuli luidt: "Ik ben makelaar in koffie, en woon op de Lauriergracht no. 37." Lange tijd was Lauriergracht 37 onderdeel van het kloostercomplex van de "Zusters van De Voorzienigheid". In de jaren negentig van de 20e eeuw is het complex gerenoveerd en zijn er appartementen gerealiseerd. Naast de voordeur van Lauriergracht no 37 hangt een bord met de naam "Last&Co", de naam van het fictieve makelaarskantoor uit de Max Havelaar. Bekende bewoners
Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Lauriergracht, Amsterdam van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|