Lale Gül (Amsterdam, 3 november 1997) is een Turks-Nederlandse schrijfster.[1][2]
Biografie
Lale Gül groeide op in een streng-islamitisch gezin in Amsterdam-West.[3] Haar schooltijd doorliep ze aan de protestants-christelijke Paulusschool (2001-2009), een basisschool in Slotermeer, en het Hervormd Lyceum West (2010-2016) in de wijk Slotervaart. Gül studeert sinds 2018 Nederlands aan de Vrije Universiteit.[4] In haar jeugd ging ze in het weekend naar de koranschool van Milli Görüş.[5]
Carrière
In februari 2021 publiceerde ze haar autobiografische debuutroman Ik ga leven waarin ze afstand neemt van haar streng gelovige opvoeding.[6]
Na de publicatie werd Gül vanuit extremistische islamitische hoek ernstig bedreigd.[7][8][9] Ook binnen haar familie werd het boek kritisch ontvangen. Hoewel ze in eerste instantie zei in haar ouderlijk huis te blijven wonen,[3] besloot ze later diezelfde maand dat dit geen optie meer was.[10]
Gül is regelmatig te gast in verschillende talkshows.
Vanaf juli 2021 tot begin 2025 had Gül een vaste wekelijkse column in de zaterdageditie van Het Parool. In haar eerste publicatie als columniste vertelde ze bezig te zijn met haar tweede boek, dat gaat over de nare nasleep van haar eerste boek.[11]
In haar column in het Parool van 25 januari 2025 liet ze weten dat ze vanaf 1 februari 2025 een column schrijft in dagblad De Telegraaf.[12][13]
In november 2021 begon Lale Gül de gelijknamige podcast Ik ga leven met wetenschapper Ömer Uyar. Daarin bespreken zij allerlei onderwerpen uit onder andere de actualiteit, cultuur, religie en wetenschap.[14]
In oktober 2022 maakt Gül samen met Ronit Palache (1984) de 5-delige podcastserie Van God Los over geloofsverlaters.
Op 14 mei 2024 publiceerde Gül haar tweede boek Ik ben vrij.[15]
Waardering
Nadat haar debuut in 2021 verschenen was werd Gül genomineerd voor de Pim Fortuynprijs. Ze ontving in het zelfde jaar de NS Publieksprijs.[16] Daarnaast toonden meerdere producenten belangstelling voor zowel het maken van een film als een serie. Tenslotte riep het opinieblad Elsevier Weekblad Gül uit tot Nederlander van het Jaar 2021 vanwege haar "grensverleggende boek".[17]
Kritiek
In de Kanttekening,[18] Joop.nl[19] en Frontaal Naakt[20] is Gül bekritiseerd. Ze zou zich voor de kar van conservatief Nederland laten spannen en daarmee een tolerante samenleving ondermijnen. Als reactie hierop geeft de schrijfster aan dat haar kritiek geworteld is in persoonlijke ervaringen en dat ze zich niet laat gebruiken voor de agenda van anderen.[21]
Bibliografie
- Gül, Lale (2021). Ik ga leven. Uitgeverij Prometheus. ISBN 9789044646870.
- Gevangenispost: 10 Schrijvers van binnen ontmoeten 10 schrijvers van buiten (2022) - bijdrage
- Gül, Lale (2024). Ik ben vrij. Uitgeverij Prometheus. ISBN 9789044655827.
De Bestseller 60
| Boeken met noteringen in de Nederlandse Bestseller 60 |
Jaar van
verschijnen |
Datum van
binnenkomst |
Hoogste
positie |
Aantal
weken |
Opmerkingen[22]
|
| Ik ga leven |
2021 |
17-02-2021 |
1(5wk) |
87 |
|
| Ik ben vrij |
2024 |
22-05-2024 |
1(1wk) |
18 |
|
Prijzen
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Lale Gül Uitgeverij Prometheus, geraadpleegd 3 juli 2021. Gearchiveerd op 1 augustus 2021.
- ↑ Lale Gül ontmoet Mano Bouzamour: ‘Iedereen viel me aan: hoe durfde ik zo over de islam te praten’ Het Parool, 21 mei 2021. Gearchiveerd op 9 december 2022.
- ↑ a b Lale Gül: Praat over mijn verhaal, zodat iedereen weet wat er speelt Algemeen Dagblad, 17 maart 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
- ↑ Statement Vrije Universiteit Amsterdam naar aanleiding van verschijning boek “Ik ga leven” van Lale Gül vu.nl, 12 maart 2021
- ↑ Lale Gül schreef een boek over haar streng islamitische opvoeding en werd verketterd: ‘Ik word een nestbevuiler genoemd’ Volkskrant, 25 februari 2021. Gearchiveerd op 10 augustus 2023.
- ↑ Het islamkritische boek van Lale Gül houdt de gemoederen flink bezig Het Parool, 20 maart 2021. Gearchiveerd op 26 september 2022.
- ↑ Lale Gül trekt online haat niet meer. Halsema haalt uit naar DENK Het Parool, 13 maart 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
- ↑ Politici betuigen in manifest steun aan bedreigde schrijver Lale Gül Volkskrant, 15 maart 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
- ↑ Met haar roman confronteert Lale Gül de samenleving NRC, 16 maart 2021. Gearchiveerd op 23 juli 2023.
- ↑ Lale Gül woont niet meer thuis: ‘De enige uitweg’ Het Parool, 19 maart 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
- ↑ Ik heb geen zin in nóg meer Midden-Oosterse gekwetste zielen die bereid zijn actief mij de mond te snoeren Het Parool, 3 juli 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
- ↑ Dit is mijn laatste column voor Het Parool, maar ik zal mijn ongezouten mening blijven geven, Het Parool, 25 januari 2025
- ↑ Columnist Lale Gül stopt bij Parool, start volgende week bij Telegraaf. RTL Boulevard (25 januari 2025). Geraadpleegd op 29 januari 2025.
- ↑ Ik ga leven. Spotify. Gearchiveerd op 16 maart 2022. Geraadpleegd op 16 maart 2022.
- ↑ Ik ben vrij - gesigneerd en genummerd, Lale Gül | Donner. www.donner.nl. Geraadpleegd op 4 mei 2024.
- ↑ Lale Gül wint NS Publieksprijs AD, 17 november 2021. Gearchiveerd op 23 juni 2023.
- ↑ Dit is de Nederlander van het Jaar. EWmagazine.nl (8 december 2021). Gearchiveerd op 9 december 2021. Geraadpleegd op 10 december 2021.
- ↑ De Nederlandse krokodillentranen om Lale Gül. dekanttekening.nl (30 maart 2021). Gearchiveerd op 2 juli 2023. Geraadpleegd op 2 juli 2023.
- ↑ De tranen van Lale Gül vertroebelen haar woorden. bnnvara.nl/joop (8 april 2021). Gearchiveerd op 2 juli 2023. Geraadpleegd op 2 juli 2023.
- ↑ Nederland, laat je niet ringeloren door ex-moslims!. frontaalnaakt.nl (10 maart 2021). Gearchiveerd op 2 juli 2023. Geraadpleegd op 2 juli 2023.
- ↑ Michiels, Filip, Lale Gül: ‘Als ik misstanden in de moslimgemeenschap aanklaag, reageert de elite alsof ze water zien branden’. Wynia's Week (22 mei 2024). Geraadpleegd op 1 november 2024.
- ↑ De Bestseller 60 | Lale Gül. DeBestseller60.nl (2021). Geraadpleegd op 2 oktober 2024.
- ↑ Lale Gül over aanwezigheid bij VI Vandaag. Gearchiveerd op 2 juni 2023.
.png)
