|
Krachtbal
Krachtbal is een balsport die gespeeld wordt tussen twee teams van vier personen. Het speelveld bestaat uit een rechthoek met aan de uiteinden een doelgebied. De bedoeling van het krachtbal is de bal in het doelgebied van de tegenstander te gooien door middel van maximaal drie worpen (bij de jeugd tot en met 15 jaar vier worpen). Wie de meeste punten scoort in een tijdspanne van twee maal 25 minuten, is de winnaar. De speelbal is een medicijnbal en weegt 4 kilogram voor de heren en 2 kilogram voor de dames. Bij de jeugd wordt er met een lichtere bal gespeeld van één kilogram. Krachtbal wordt voornamelijk in (West-) Vlaanderen gespeeld, waar het in 1962 ook is ontworpen door de Brugse sportleraar Etienne Schotte. Dit als alternatief voor het monotone werpen met een medicinebal op conditietrainingen. Het speelveldEen krachtbalveld is minimaal 46 meter (in zalen 36 meter) lang en 14 meter breed en is in twee gelijke delen verdeeld door de middellijn. Op 26 meter van elkaar liggen de doellijnen, die samen met de zijlijnen de minstens 10 meter (in zalen 5 meter) lange doelgebieden afbakenen. Op 4 meter van de doellijn is er de vrijeworplijn. Dit is de dichtste plaats van waar men naar het doelgebied mag werpen. Naast het veld is een neutrale zone van 2 meter verplicht. In de hoogste afdelingen is een balvaste omheining verplicht. PloegopstellingEen wedstrijd wordt betwist tussen twee ploegen van elk vier spelers. Elke ploeg beschikt over maximum vier wisselspelers. De verdedigende ploeg stelt zich vrij op. De effectiefste opstelling is echter de ruitvorm met als voorste punt de barragespeler, opzij twee vleugelspelers en achteraan een achterspeler of libero. De werpende speler moet zich opstellen om een worp, al dan niet met aanloop te kunnen gooien. De andere spelers van de aanvallende ploeg moeten zich zo opstellen dat ze 2 meter afstand houden van de voorste verdediger en mogen zich ook niet op minder dan 2 meter achter de andere verdedigers opstellen. Zij mogen de andere verdedigers hinderen bij het vangen van de bal. Zodra de aanval gestart is, mogen ze echter niet meer bewegen op minder dan twee meter van de verdedigers. Ze mogen zich ook niet op minder dan 2 meter van de voorste verdediger of minder dan twee meter achter de andere verdedigers bevinden. De wedstrijdDe aanvallende ploeg start aan de vrijeworplijn van het eigen doelgebied en probeert in maximaal drie (of vier bij de jeugd tot 15 jaar) worpen te scoren in het doelgebied van de tegenpartij. De werpwijze is niet vrij: enkel de nekworp (vanuit de nek) en de rugworp (achterwaartse worp) zijn toegelaten. De volgende worp mag telkens genomen worden van op de plaats waar de bal na de vorige worp de grond raakte binnen het speelveld (= werpplaats). Zo schuift men op in de richting van het doelgebied van de tegenpartij. Bij de voorlaatste worp moet men de middellijn overschreden hebben. Ten laatste bij de laatste worp moet men een doelpoging doen. Wanneer de laatste worp in rugworp in het doel wordt geworpen, krijgt de speler twee punten in plaats van een. De verdedigers proberen ofwel de terreinwinst te beperken door de bal af te blokken, ofwel zelf in balbezit te komen door de bal te vangen binnen het speelveld. Ze mogen daarbij de bal naar elkaar doortoetsen of doorgooien. Slagen ze er in de bal te vangen, dan mogen ze van op die plaats (=werpplaats) beginnen met aanvallen. Zij krijgen daarbij drie (of vier bij de jeugd) worpen als de aanval start op eigen speelhelft en één minder als de aanval start op de speelhelft van de tegenpartij. Bij de voorlaatste worp is het voor de verdedigers voldoende de bal te stoppen voor de middellijn en bij de laatste worp voor de eigen doellijn. Men scoort een doelpunt als de bal de grond raakt in het doelgebied van de tegenpartij. Een doelpunt gescoord met een rugworp telt dubbel (= 2 punten). Na ieder doelpunt gaat de aanval over naar de andere ploeg, die mag starten vanaf de vrijeworplijn. Belangrijke reglementen
Kampioenen en bekerwinnaars Zie Beker van Vlaanderen (krachtbal) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
InternationaalKrachtbal wordt alleen in Vlaanderen in competitievorm gespeeld. In verschillende andere landen (Groot-Brittannië, Verenigde Staten, Nederland, Frankrijk, Noorwegen, Portugal, de Tsjechische Republiek, Zwitserland, Zweden, Italië, Spanje) is krachtbal ooit gelanceerd, maar nooit doorgebroken. In Nederland is zelfs ooit een eigen competitie gestart, maar momenteel is geen enkele club nog actief. In 2009 is er ook in Frankrijk een kampioenschap gespeeld met slechts vier ploegen. In 1999 en 2002 werden er in Buggenhout als promotie voor de sport, Europese Kampioenschappen georganiseerd met als winnaars de scholieren van West-Vlaanderen 4 (1999) en Buggenhout (2002). In 2003 werd er in Portugal zelfs een Wereldkampioenschap georganiseerd met deelname van Brazilië en Angola. Frankrijk werd de winnaar van dit WK. De Belgische deelnemers, de scholieren van Baasrode, werden toen pas derde. Zie ookExterne links |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
