Kielstaartleguaanachtigen

Kielstaartleguaanachtigen
Stenocercus crassicaudatus met duidelijk gekielde staartschubben.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Iguania (Leguaanachtigen)
Familie
Tropiduridae
Bell, 1843
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Kielstaartleguaanachtigen op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Kielstaartleguaanachtigen[1] (Tropiduridae) zijn een familie van hagedissen.

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Thomas Bell in 1843. De familie werd lange tijd als onderfamilie van de leguanen gezien, maar dit wordt beschouwd als verouderd.[2] Kielstaartleguaanachtigen danken hun naam aan de sterk gekielde schubben op de staart; zij vormen een zaag-achtig patroon. De bekendste groep zijn de kielstaartleguanen uit het geslacht Tropidurus.

De kielstaartleguaanachtigen zijn verdeeld in 137 soorten in acht geslachten.[2] Vroeger werden ook de Liolaemidae en de Leiocephalidae tot de kielstaartleguaanachtigen gerekend en was de groep veel groter. Tegenwoordig worden deze twee groepen als aparte families gezien. Onderstaand is een geslachtenlijst weergegeven, zie voor de soorten ook de lijst van kielstaartleguaanachtigen

Uiterlijke kenmerken

De soorten blijven klein tot middelgroot, van ongeveer 5 tot 15 centimeter exclusief de staart die even lang of langer dan het lichaam is. Ze worden wel als de tegenhangers gezien van de stekelleguanen uit het geslacht Sceloporus.[1]

Verspreiding en habitat

Alle soorten komen voor in delen van Zuid-Amerika, en meestal in het noorden van het continent. De verschillende soorten komen voor in de landen Argentinië, Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guyana, Paraguay, Peru, Suriname, Trinidad en Tobago, Uruguay en Venezuela.[2]

De habitat bestaat bij veel soorten uit open, droge gebieden, maar er zijn enkele uitzonderingen. De mopskopleguaan bijvoorbeeld leeft in dichtbegroeide, vochtige bossen.

Geslachten

De familie wordt verdeeld in de volgende geslachten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Aantal soorten Auteur Verspreidingsgebied
Eurolophosaurus
3
Frost, Rodrigues, Grant & Titus, 2001 Zuid-Amerika; Brazilië
Microlophus
23
Duméril & Bibron, 1837 Zuid-Amerika; Chili, Ecuador, Peru
Steltloperleguanen
(Plica)
Gray, 1831 Zuid-Amerika; Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guyana, Peru, Suriname, Trinidad en Tobago en Venezuela
Kortstaartleguanen
(Stenocercus)
68
Duméril & Bibron, 1837 Zuid-Amerika en leven in de landen Argentinië, Brazilië, Colombia, Ecuador, Peru, Uruguay en Venezuela
Strobilurus Wiegmann, 1834 Zuid-Amerika; Brazilië
Kielstaartleguanen
(Tropidurus)
31
Wied-Neuwied, 1824 Zuid-Amerika; Argentinië, Brazilië, Bolivia, Colombia Frans-Guyana, Guyana, Paraguay, Suriname, Uruguay, Venezuela
Uracentron
2
Kaup1826 Zuid-Amerika; Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guyana, Peru, Suriname, mogelijk in Bolivia
Uranoscodon
1
Linnaeus, 1758 Zuid-Amerika; Bolivia, Brazilië, Colombia, Frans-Guyana, Guyana, Peru, Suriname, Venezuela

Bronvermelding