Kenny De KeteleKenny De Ketele (Oudenaarde, 5 juni 1985) is een Belgisch voormalig wielrenner, die vooral als baanwielrenner actief was. Hij was beroeps van 2007 tot 2021. De Ketele wordt gerekend tot de beste Belgische pisterenners van zijn generatie. Zijn naam werd daarbij meestal genoemd met die van Iljo Keisse. BiografieIn de jeugdcategorieën was De Ketele een van de meest talentrijke Belgen op de piste. Hij won verschillende nationale titels in de verschillende jeugdcategorieën. Internationaal gezien was zijn tweede plek op het Europees kampioenschap voor junioren in 2003 zijn eerste succes. Als belofte werd hij drie keer Europees kampioen. In 2004 en 2006 in de ploegkoers, samen met respectievelijk Iljo Keisse en Steve Schets. In 2007 voegde hij daar de titel in de puntenkoers aan toe. Profrenner werd De Ketele op 1 mei 2007. Toen maakte hij de overstap van Davitamon-Win For Life-Jong Vlaanderen naar profploeg Chocolade Jacques-Topsport Vlaanderen. Voor dit team zou hij tot en met het seizoen 2021 uitkomen. Vooral in het zesdaagsecircuit is De Ketele een specialist. Begin 2009 won de toen 23-jarige De Ketele zijn eerste zesdaagse. Aan de zijde van de Zwitser Bruno Risi won hij de Zesdaagse van Hasselt. Twee jaar later zou hij zijn tweede zesdaagse winnen. Samen met de Duitser Robert Bartko won hij de Zesdaagse van zijn thuisstad Gent. In de daaropvolgende jaren zou De Ketele nog verschillende zesdaagses winnen. Gedurende zijn carrière won hij in totaal 22 zesdaagses. Het meest succesvol was hij aan de zijde van land- en ploeggenoot Moreno De Pauw. Samen zouden ze tussen 2015 en 2019 acht zesdaagses winnen. Op het palmares van Kenny De Ketele staan ook vijf Europese titels. Zowel in 2009 als 2015 veroverde hij de tittel achter de Derny. In 2008, 2011 en 2018 werd hij Europees kampioen ploegkoers. De eerste twee keer samen met Iljo Keisse, de laatste keer in combinatie met Robbe Ghys. Op EK's behaalde hij daarnaast ook nog vijf zilveren en twee bronzen medailles. Tijdens Wereldkampioenschappen behaalde De Ketele in totaal acht medailles. Zo behaalde hij twee keer de derde plek in de puntenkoers: (2012 en 2016). Op de ploegkoers werd hij driemaal derde, in zowel 2017, 2019) als 2021. Tweemaal werd De Ketele vice-wereldkampioen puntenkoers. De eerste keer in 2017 achter de Australiër Cameron Meyer. Een tweede maal op het WK 2021 na de Fransman Benjamin Thomas. In zijn loopbaan wist De Ketele zich eenmaal tot wereldkampioen te kronen. Tijdens het WK 2012 te Melbourne veroverde hij samen met Gijs Van Hoecke het goud op de ploegkoers. Tijdens deze wedstrijd behaalden ze zes punten meer dan de zilveren Britten Ben Swift/Geraint Thomas en 17 punten meer dan het Australische duo Leigh Howard/Cameron Meyer die het brons wegkaapten.[1] Kenny De Ketele was gedurende zijn carrière driemaal actief op de Olympische Zomerspelen. Zowel in 2008, 2012 en 2020 kwam hij uit voor zijn land op de Spelen. In Peking 2008 betwiste hij de ploegkoers aan de zijde van Iljo Keisse. Samen leken ze lange tijd op weg naar de olympische titel, maar in de slotfase van de wedstrijd namen Rusland, Spanje en de latere winnaar Argentinië een ronde voorsprong. Uiteindelijk eindigden ze als vierde. Vier jaar later in Londen 2012 nam hij samen met Dominique Cornu, Jonathan Dufrasne en Gijs Van Hoecke deel aan de ploegenachtervolging. Tegen de verwachtingen in werd het viertal al in de eerste ronde uitgeschakeld. België eindigde zo als negende op tien deelnemende landen. Tijdens de spelen van Tokyo 2020 nam De Ketele deel aan twee onderdelen. Het omnium sloot hij af op een 13e plek.[2] De ploegkoers betwistte hij dit keer samen met Robbe Ghys. Ze streden tot in de slotfase mee voor de medailles, maar strandde uiteindelijk op de vierde plaats.[3] Op 28 september 2021 kondigde De Ketele zijn afscheid van de wielersport aan. De Zesdaagse van Gent van 16 tot 21 november 2021 werd zijn laatste koers, hij won deze met Robbe Ghys.[4] Hij werd daarna bondscoaches van de elite en beloften mannen op de baan onder Tim Carswell, in 2024 stopte hij als bondscoach.[5][6] PalmaresZesdaagsen
Baanwielrennen
Ploegen
Externe linkBronnen, noten en/of referenties
|