Karel II van Lalaing
Karel II van Lalaing (Lallaing?, 1506 – Brussel, 23 november 1558[1]) was graaf van Lalaing, heer van Escornaix en stadhouder van Henegouwen. VerwantenHij was de zoon van Karel I van Lalaing (†1525) en Jacqueline van Luxemburg-Fiennes (†1511), en volgde zijn vader op als tweede graaf van Lalaing. Zijn broer Filips van Lalaing (1510-1555) was graaf van Hoogstraten en stadhouder van Gelre, Zutphen en Gulik. Hij was eerst voorbestemd om bisschop te worden van het bisdom Coria (momenteel Coria-Cacéres) in Extremadura. Hoewel hij door Karel V tot bisschop was benoemd, deed hij na de dood van zijn broers afstand van zijn kerkelijke functies zonder te zijn ingewijd. Karel trouwde op 30 augustus 1528 met Margaretha van Croÿ (†1549); zij kregen dertien kinderen, van wie de belangrijkste:
De twaalf andere kinderen stierven jong (de laatste in 1558).
LoopbaanOp zijn 25e werd Karel toegelaten als Vliesridder, in 1540 werd hij Raadslid van State en uiteindelijk verkreeg hij in 1544 het ambt van hoofd van Financiën. Karel werd in 1549 benoemd tot stadhouder van Henegouwen. Toen de landvoogd, Emanuel Filibert van Savoye, in 1557 aan het front stond tegen Frankrijk tijdens de Italiaanse Oorlog van 1551-1559, werd Karel aangesteld als plaatsvervangend landvoogd, de hoogste positie die hij ooit bekleed heeft. Toen de Fransen in 1553 op het punt stonden zijn geboorteland Henegouwen binnen te vallen en Lalaings nationale identificatie in het geding was – het gebied viel tot kort voordien nog onder de Franse kroon –, stelde hij Maria van Hongarije gerust: "Mevrouw, ik ben Italiaan noch Spanjaard, maar beschouw mij als de meest forse Vlaming die er is".[2] Daarmee bedoelde hij niet het eigenlijke graafschap Vlaanderen, maar de Nederlanden als geheel (voor dit gebruik als pars pro toto, zie Benamingen van de Lage Landen). Voorouders
Bronnen, noten en/of referenties
|