KampvuurEen kampvuur is een open vuur van brandend hout in de openlucht. OorsprongHet bewust gebruiken van vuur kwam al vrij vroeg voor tijdens de evolutie van de mens. Voor het aansteken van vuur werden diverse technieken gebruikt waaronder vuursteen. De oudste tot nu toe ontdekte kampvuurresten zijn van ongeveer 790.000 jaar geleden bij de rivier de Jordaan.[1] Er zijn indicaties dat in Afrika nog eerdere menselijke vuurhaarden zijn geweest. FunctiesIn de eerste plaats heeft een kampvuur vooral een praktisch doel: voor licht en warmte zorgen en voedsel bereiden. Ook wordt vuur gemaakt om wilde dieren of stekende insecten op afstand te houden. De effectiviteit hiervan is echter twijfelachtig.[2] Daarnaast kan een kampvuur gebruikt worden voor het vervaardigen van houtskool of teer en voor eenvoudige materiaalbewerking zoals het bakken van klei en het harden van hout. Een kampvuur heeft vaak ook een sociale of zelfs rituele functie zoals een vreugdevuur. Tegenwoordig wordt er voornamelijk voor de gezelligheid gestookt. Traditioneel wordt er rond een kampvuur gezongen, op instrumenten gespeeld of worden er verhalen verteld. TechniekVoor het maken van vuur zijn vele technieken, zoals lucifers of vuursteen, zie methoden om vuur te maken. Voor vuur zijn drie zaken nodig: brandstof, zuurstof en warmte. De grootte van het hout en de opbouw van het vuur (verdelingsgraad), windsterkte, houtsoort en vocht in het hout hebben hier invloed op. Een zorgvuldige opbouw van klein naar groter materiaal is nodig om een eerste vlam uit te laten groeien tot een kampvuur. Zeker bij het ontsteken van het kampvuur is het nodig snel voldoende hitte te genereren. Als er eenmaal een laagje gloeiende kooltjes is ontstaan, moet de opbouw zo zijn dat deze voldoende zuurstof toelaat maar wel genoeg warmte vasthoudt. Hiervoor zijn vele technieken zoals een piramide- of blokvuur. Verstikking door te veel hout leidt tot slechte verbranding en sterke rookontwikkeling. Het doven van een kampvuur kan door afkoeling met water of door het uit elkaar te schoppen. Een andere manier om een kampvuur te doven is het verstikken door het af te dekken met bijvoorbeeld aarde. Als er geen brandstof meer toegevoegd wordt zal een kampvuur uiteindelijk vanzelf doven. Gevaren en overlastOpen vuur brengt risico's met zich mee zoals kans op brandwonden en natuurbrand. De rook van een kampvuur is ongezond en kan overlast veroorzaken. Een slecht brandend vuur veroorzaakt veel roet. Het verbranden van afval en geverfd of behandeld hout kan giftige stoffen doen vrijkomen, maar ook de rook van hout van sommige giftige boomsoorten kan gezondheidsproblemen geven. Nederlandse regelgevingWetDe Nederlandse wet stelt alleen dat men uitsluitend op veilige wijze kampvuur mag stoken. In het Wetboek van Strafrecht artikel 429 staat het volgende.[3]
De geldboete van de tweede categorie wordt gespecificeerd in artikel 23 van het Wetboek van Strafrecht (minimaal €3 tot maximaal €4350 in 2020).[3] GemeenteHet stoken van een kampvuur wordt vooral door gemeenten aan banden gelegd. Vaak is alleen een klein sfeer- of kookvuur toegestaan. Sommige kampeerterreinen en scoutingverenigingen hebben een permanente ontheffing voor het stoken van kampvuur. De meeste Algemene Plaatselijke Verordeningen (APV) bevatten onderstaande tekst, maar varianten daarop die meer of minder toe staan, komen ook voor.[4]
De hoogte van de boete die bij overtreding opgelegd kan worden, is te raadplegen op de website van het Openbaar Ministerie (OM) (€289 in 2020).[5] OpsporingsambtenaarEen opsporingsambtenaar kan wanneer hij dat bijvoorbeeld voor de veiligheid nodig acht een aanwijzing geven omtrent het maken van vuur. Weigeren een dergelijke aanwijzing op te volgen zal een boete opleveren (€399 in 2020).[6] GrondeigenaarDe grondeigenaar of -beheerder kan aanvullende regels opleggen. Bij natuurgebieden moeten deze op het toegangsbord vermeld staan of persoonlijk meegedeeld worden. Veel landgoederen zijn tussen zonsopkomst en -ondergang opengesteld voor wandelaars omdat dit belastingvoordelen oplevert voor de eigenaar. De Natuurschoonwet stelt hieraan de volgende eisen.[7]
De grondeigenaar kan zich bij overtreding beroepen op artikel 461 van het Wetboek van Strafrecht.[3]
De geldboete van de eerste categorie wordt gespecificeerd in artikel 23 van het Wetboek van Strafrecht (minimaal €3 tot maximaal €435 in 2020).[3] De hoogte van de boete die opgelegd kan worden bij het zich niet houden aan de toegangsvoorwaarden, is te raadplegen op de website van het OM (€104 in 2020).[8] BrandweerBij bijzondere omstandigheden kan de brandweer het maken van vuur tijdelijk verbieden.[bron?] Voor de meeste veiligheidsregio's wordt langdurige droogte o.a. via de centrale website Natuurbrandrisico.nl bekendgemaakt door het afkondigen van risicofase 2:[9]
Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Kampvuur van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Zoek kampvuur op in het WikiWoordenboek.
|