Joseph Beal Steere
Joseph Beal Steere (Lenawee County, Michigan in de Verenigde Staten, 9 februari 1842 - Ypsilanti, Michigan, 7 december 1940) was een Amerikaanse ornitholoog. BiografieSteere werd geboren in Rollon Township in 1842. In 1864 ging hij naar Universiteit van Michigan. In 1870 behaalde hij een graad (Bachelor of Arts) in de rechtsgeleerdheid, maar zijn belangstelling ging vooral uit naar natuurlijke historie. Kort na het afstuderen maakte hij een grote reis om archeologische, plant- en dierkundige specimens te verzamelen voor het natuurhistorisch museum van de universiteit. Een neef van zijn moeder gaf financiële steun voor deze reis. Steere verbleef anderhalf jaar in het Amazonegebied. Daarna stak hij de Andes over en verzamelde verder in Peru. Vervolgens voer hij naar Formosa (China) waar hij tussen 1870 en 1873 verbleef. Tussen 1874 en 1875 verzamelde hij op de Filipijnen en de Molukken. Uiteindelijk keerde hij na vijf jaar terug via het Suezkanaal, Londen en Liverpool. Daarna, in 1879, leidde hij een wetenschappelijke expeditie naar Brazilië en in 1887/88 bezocht hij opnieuw de Filipijnen. In 1875 kreeg hij een eredoctoraat van de Universiteit van Michigan en werkte daar tussen 1876 en 1877 als universitair docent in de paleontologie en tussen 1877 en 1879 als docent paleontologie en zoölogie en tussen 1879 en 1881 als hoogleraar in de zoölogie en museumconservator en tussen 1881 en 1894 als hoogleraar in de zoölogie. De door hem vergaarde collectie bedraagt 20.000 specimens. Steere beschreef 16 nieuwe soorten vogels waaronder de noordelijke zilverdwergijsvogel (Ceyx flumenicola), mindoroneushoornvogel (Penelopides mindorensis) en de samarneushoornvogel (Penelopides samarensis). Als eerbetoon is een aantal vogelsoorten naar hem vernoemd zoals Steere's pitta (Pitta steerii).[1]
Publicaties
Bronnen, noten en/of referenties
|