Johan Van MechelenJohan Van Mechelen (Mechelen, 27 december 1925 - Gent, 1 december 2007), pseudoniem van Johan De Wit, was een Vlaams dichter, essayist, kunstcriticus en uitgever. LevensloopDe Wit studeerde Grieks-Latijnse humaniora aan het Sint-Romboutscollege in Mechelen en volgde lessen in het Centrum voor Productiviteitsstudies en -onderzoek in Gent (nadien Vlerick School geworden). Beroepshalve werd hij bankier en promoveerde tot directeur. Vanaf 1945 woonde hij achtereenvolgens in Oostakker, Mariakerke, Gent, Sint-Amandsberg en Mariakerke. LetterkundigeHij was voornamelijk dichter. Poëziecriticus Rudolf van de Perre beschreef hem als de zoekende geest, die hoopt zijn bestemming te vinden. Zijn poëzie was naar vorm zowel als naar inhoud als klassiek te omschrijven. Onder de thema's die hij behandelde vond men zijn geloof in God, de geborgenheid in het gezin, de Vlaamsgezindheid, het onrecht in de wereld, de tegenstellingen vreugde-verdriet en droom-werkelijkheid. Hij was verder ook:
Als hoofdredacteur en uitgever publiceerde hij van verschillende auteurs in de reeks De Hoorn (1953-1959) twintig poëziebundels, vier bloemlezingen en twee essays. PublicatiesVan hem verschenen vijftien dichtbundels, waaronder:
Als essayist schreef hij o.m.
Literatuur
|
Portal di Ensiklopedia Dunia