Johan II van Neurenberg
Johan II van Neurenberg (circa 1309 - 31 juli 1357) was van 1332 tot 1357 burggraaf van Neurenberg. Hij behoorde tot het huis Hohenzollern. LevensloopHij was de oudste zoon van burggraaf Frederik IV van Neurenberg en Margaretha van Gorizia, een kleindochter van graaf Meinhard II van Gorizia-Tirol. In 1332 volgde hij zijn vader op als burggraaf van Neurenberg. Als burggraaf kon hij zijn gebieden uitbreiden: zo bemachtigde hij onder meer het kasteel Plassenburg in Kulmbach en het bijbehorende graafschap toen de graven van Orlamünde in 1340 uitgestorven waren. Tijdens zijn regering kwam in 1340 het familiewapen van de Hohenzollern tot stand. Boven het schild met twee zwarte en twee zilveren kwartieren is een helm zichtbaar, getooid met zijwaarts gerichte kop. In de heraldiek heet dit een Brackenkopf, ofwel de kop van een jachthond. De adel gebruikte de Dachshund ofwel dashond voor de jacht op klein wild. Tijdens zijn regering brak ook de Zwarte Dood uit, die in het burggraafschap Neurenberg heel wat slachtoffers maakte. Omdat de Joden voor deze epidemie verantwoordelijk werden gehouden, werden vele Neurenbergse joden zonder dat Johan II ingreep vermoord. In 1357 overleed hij. Huwelijk en nakomelingenJohan II huwde met Elisabeth van Henneberg, dochter van graaf Berthold VII van Henneberg-Schleusingen. Ze kregen volgende kinderen:
Voorouders
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia