Jean-Baptiste De Corte
Jean-Baptiste De Corte (Sint-Lievens-Houtem 29 september 1811 - Brugge 19 november 1873) was een rooms-katholiek priester en schrijver. LevensloopJean-Baptiste De Corte werd in 1836 tot priester gewijd. Hij werd opeenvolgend leraar aan het Klein Seminarie van Roeselare (1831-1843), kloosterbestuurder bij de Broeders van Liefde in Brugge (1843) en laatste principaal van het Duinencollege in Brugge (1845-46). Hij had er onder meer Guido Gezelle onder zijn leerlingen. Hij verwierf bij hen grote bekendheid als verteller en fabeldichter. Hij moest het onderspit delven in de concurrentiestrijd met het Sint-Lodewijkscollege van priester Henri Durieu. In 1846 ging hij als missionaris naar Engeland, in 1848 werd hij pastoor in Dottenijs, maar in 1851 was hij weer in Brugge als leraar Frans aan het Sint-Lodewijkscollege. In 1854 werd hij diocesaan schoolinspecteur voor het Bisdom Brugge. Hij schreef letterkundige en godsdienstige werken. Hij kreeg ook grote bekendheid als predikant en bij zijn dood wees Guido Gezelle op zijn grote verdiensten in deze. Hij was ook journalist en publiceerde veel in de Gazette van Brugge en in de Standaerd van Vlaenderen. In 1845 en 1846 was hij bestuurslid van het Genootschap voor Geschiedenis te Brugge. Publicaties
Literatuur
|
Portal di Ensiklopedia Dunia