Janice Patricia (Jan) Lehane (Grenfell, 9 juli 1941) is een voormalig tennisspeelster uit Australië. Lehane speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij was actief in het internationale tennis van 1958 tot en met 1982. Op 19 februari 1966 trad zij in het huwelijk met James John O'Neill – daarna speelde zij onder de naam Jan Lehane-O'Neill of Jan O'Neill.
Loopbaan
Lehane speelde al in november 1956 (op vijftienjarige leeftijd) op het New South Wales Championship in Sydney, bij het dubbelspel.[2] In maart 1957 werd zij gesignaleerd op het Australian hard court championship[3] in Sydney, nu in het enkelspel.[4] Nog diezelfde maand won zij, samen met Elizabeth Fenton, de dubbelspeltitel op het New South Wales Hard Court Championship, een klein toernooi in Dubbo.[5] In september 1957 won Lehane de enkelspeltitel op het Sydney Metropolitan Hard Courts Championship, een klein toernooi in Sydney – in de finale versloeg zij Norma Marsh.[6]
Op het Australisch grandslamtoernooi won Lehane tweemaal de enkelspeltitel bij de junioren: in 1958, en in 1959 door Margaret Smith (de latere Margaret Court) te verslaan. In de vier jaren daarna (1960–1963) bereikte zij op dit grandslamtoernooi de enkelspelfinale, waar zij steeds de duimen moest leggen voor diezelfde Smith, die zij op bijna alle toernooien tegenkwam. Slechts éénmaal nog wist zij haar grote concurrente in een enkelspelfinale te verslaan, in november 1960 op het New South Wales Championship in Sydney.[7]
In 1961 bezocht Lehane Nederland, om te spelen op 't Melkhuisje. Zij won de enkelspeltitel, door de Belgische Christiane Mercelis in de finale te verslaan, maar in de dubbelspelfinale moest Lehane (met Robyn Ebbern aan haar zijde) de zege laten aan de Belgische, die samenspeelde met Mimi Arnold (VS). In het gemengd dubbelspel won Lehane, geflankeerd door Bob Howe, dan weer wèl de titel.
In de periode 1961–1963 speelde Lehane in het dubbelspel bijna uitsluitend met Lesley Turner – dit koppel bereikte in totaal vijftien keer een finale, waarvan zij er vijf wonnen.
In 1963 maakte Lehane deel uit van het Australische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 3–0.
Lehane won haar laatste enkelspeltitel in 1964 op het WTA-toernooi van Aix-en-Provence, waar zij landgenote Madonna Schacht in de finale versloeg.[8] Haar laatste enkelspelfinale bereikte zij in 1967, inmiddels spelend onder de naam O'Neill, op het WTA-toernooi van Gstaad – zij verloor deze van de Zuid-Afrikaanse Annette van Zyl.[9] Zij won haar laatste dubbelspeltitel in 1973 op het Australisch gravelkampioenschap, samen met Jill Emmerson.[10] Zij had haar laatste grandslamdeelname in 1977 op het Australian Open, waar zij in het enkelspel de tweede ronde en in het dubbelspel, samen met Lesley Turner (intussen Bowrey), de halve finale bereikte.[11] Ten slotte in 1982 bereikte zij haar laatste dubbelspelfinale, op het Avon Futures-kampioenschap in Austin samen met de Zweedse Mimmi Wikstedt.[12]
In 2018 werd Jan Lehane-O'Neill opgenomen in de Australische Tennis Hall of Fame.[13]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
