High-definition videoHigh-definition video (afgekort hd-video of HDV) is een videonorm voor beeld met een hoge resolutie. Dit videoformaat is het meest gebruikt in semiprofessionele en consumenten videocamera's. BeeldformaatHDV is afgeleid van de huidige hd-tv-standaarden die een reeks aan beeldformaten definiƫren:
Deze twee formaten worden in Europa en Australiƫ gebruikt en zijn afgeleid van het Europese PAL-formaat. Analoog aan de Europese HDV-formaten zijn de Amerikaanse formaten (voor de VS en Japan) gedefinieerd.
Deze zijn afgeleid van het Amerikaanse NTSC-televisieformaat. Verder zijn door verschillende fabrikanten, waaronder JVC, eigen formaten gedefinieerd voor het bewerken van film. JVC heeft een 720-lijnen formaat met 24 frames per seconde, terwijl de nieuwere prosumer-camera's van Canon, zoals de XH-A1, in 1080 lijnen met 24 frames per seconde op kan nemen, wat telecine overbodig maakt. Codering en compressieVeel HDV-camcorders zijn voorzien van 3 CCD's en gebruiken intern een chroma subsampling van 4:2:2. HDV zelf definieert echter alleen een 4:2:0 chroma formaat. De codering van HDV gebeurt in MPEG-2 met een gemiddelde bitrate van 20 megabit per seconde. De compressieverhouding ligt hoger dan DV25. Audio wordt gecomprimeerd in MPEG-1 Layer 2 op 384 kilobit per seconde. Camera'sHDV vindt tot op heden vooral zijn insteek op de markt van de consument en de amateur-filmmakers.
ToepassingenBehalve de mogelijkheid tot filmen het bewerken van hd-materiaal, zijn beveiligingscamera's vaak in HD-formaat. Zie ook |
Portal di Ensiklopedia Dunia