Henri Théodore Fischer
Henri Théodore Fischer (Purwakarta, 6 april 1901 - Utrecht, 27 september 1976) was een Nederlands cultureel antropoloog. Academische CarrièreFischer behoorde tot de eerste studenten die een universitaire opleiding in de geografie gingen volgen, wat pas vanaf 1921 mogelijk was. Eén jaar later was hij voorzitter van de net opgerichte studievereniging V.U.G.S., behorende bij de opleiding geografie. Hij vervulde deze functie tevens in het jaar 1925-1926. Als dankbetuiging werd Fischer bij de V.U.G.S. tot erelid benoemd. Hij was ook de eerste Utrechtse geograaf die in 1929 promoveerde. Dat deed hij bij J.H.F. Kohlbrugge op een volkenkundig onderwerp. Fischer studeerde verder nog op de relatie tussen bestuur en zending en missie in Indië. In 1931 volgde hij Kohlbrugge op ten behoeve van het onderwijs aan bestuursambtenaren. In 1936 volgde hij Kohlbrugge ook op bij de geografie en werd hoogleraar. In 1943 moest Fischer onderduiken vanwege zijn openlijke verzet tegen de Duitse inmenging in universitaire zaken. Hij werd, in tegenstelling tot de meeste van zijn collega’s, ontslagen. In 1945 vond in Fischers woning de heroprichting plaats van de Utrechtse studentenvereniging Unitas Studiosorum Rheno-Traiectina, die tijdens de oorlog door de Duitse bezetter was verboden. Fischer was rector magnificus van de Universiteit Utrecht in 1960 en 1961. In 1971 ging hij met pensioen. Zijn boeken met de meeste bekendheid bij het grote publiek waren Huwelijk en huwelijksmoraal bij vreemde volken en Van verre volken; leven en bedrijf der vreemde volken (Utrecht: De Haan, 1939), dat hij schreef in samenwerking met V. van Bulck, J.J. Fahrenfort en J. Wisse. Trivia
Selecte bibliografie
Over Fischer
Necrologie |