|
Graham T. Overgard
Graham T. Overgard (Allen County (Kansas), 9 oktober 1903 – Sarasota, 1994) was een Amerikaans componist, muziekpedagoog en dirigent. LevensloopOvergard studeerde aan de Universiteit van Kansas in Lawrence, aan het Missouri Valley College en aan het Ithaca College School of Music in Ithaca. Aan de laatstgenoemde inrichting behaalde hij zijn Bachelor of Music. Vervolgens studeerde hij aan de Universiteit van Illinois te Urbana-Champaign en behaalde zijn Bachelor of Science. In Urbana-Champaign werkte hij ook als assistent-dirigent van de "University of Illinois Band", die toen onder leiding stond van Austin A. Harding. Zijn studies voltooide hij aan het Capitol College of Music en promoveerde tot Doctor of Music. Hij was dirigent van de National High School Band tijdens de New York World's Fair (1939) en heeft op een concert een massaal harmonieorkest met 5.000 muzikanten gedirigeerd. Verder was hij voor zeven jaar dirigent van de National High School Band and College Band in Interlochen (Michigan). Vanaf 1927 was hij gedurende 31 jaar dirigent van de harmonieorkesten en professor aan de Wayne State University in Detroit. Eveneens was hij dirigent van de marchingband van de "Detroit Lions", een professioneel American football team, en van de Detroit City Band. Als dirigent verzorgde hij verschillende premières van werken voor harmonieorkest, bijvoorbeeld Evocation van Ulysses Simpson Kay jr. (1917-1995). Tijdens zijn dirigentschap aan de Wayne State University in Detroit was de later bekende dirigent Harry Begian zijn assistent. Overgard was lid van de United States Member National School Band Music Commission van 1939 tot 1943 en was ook een veelgevraagd jurylid bij compositiewedstrijden. Vanaf 1943 was hij lid van de American Society of Composers, Authors and Publishers (ASCAP). Overgard stond aan het begin van de jaren 1950 in briefwisseling met Percy Aldridge Grainger vanwege de motivatie voor een nieuwe uitgaven van Country Gardens, omdat de bij de muziekuitgeverij G. Schirmer gepubliceerde versie van Tom Clark voor Overgard onvoldoende en niet geschikt was voor harmonieorkest. De door Grainger uitgebrachte versie was al kort na de publicatie een topper. Meer dan 40.000 keer werd deze versie door de muziekuitgeverij verkocht. Naast bewerkingen van klassieke werken voor harmonieorkest, zoals bijvoorbeeld American Humoresque (1948) van Sigmund Romberg en American Serenade (1942) van Louis Alter, schreef Overgard eigen werk voor dit medium. CompositiesWerken voor harmonieorkest
Publicaties
Bibliografie
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
