|
Goenawan Mohamad
Goenawan Soesatyo Mohamad (Kabupaten Batang, Midden-Java, Nederlands-Indië, 29 juli 1941) is een gerenommeerd Indonesisch schrijver. Hij is een van de oprichters van Tempo (Indonesisch tijdschrift). Hij is de jongere broer van Kartono Mohamad, een arts die voorzitter was van de PB IDI. Zijn magazine werd tweemaal verboden omwille van zijn uithalen naar de regering.[1] Als schrijver is hij voornamelijk dichter, columnist en essayist. Daarnaast is hij redacteur en journalist. JeugdHij werd geboren te Kabupaten Batang, Midden-Java op 29 juli 1941. Zijn oudere broer was Kartono Mohamad, die later ook nog Medika, een medisch magazine leidde. Goenawan studeerde psychologie aan de Universiteit van Indonesië (1960-1964), alsook politieke wetenschappen in België aan het Europacollege (1966-67) en werd een Nieman Fellow aan de Harvard-universiteit, in de Verenigde Staten (1989- 1990). Hij schreef al op 17-jarige leeftijd en op 19-jarige leeftijd maakte hij zijn eerste vertaling van een gedicht van Emily Dickinson. Goenawan is getrouwd met Widarti Djajadisastra en heeft twee kinderen. In 1947 werd zijn vader geëxecuteerd door Nederlanders. In een interview met de vraag "Uw vader werd door de Nederlanders geëxecuteerd in 1947. Hoe heeft dat uw denken beïnvloed?" reageerde hij als volgt: "Het maakte mij toegewijder aan dit land dan veel van mijn generatiegenoten. Dit is niet het beste land op aarde, maar toch voel ik grote toewijding. Het land voelt haast als een deel van mijn lichaam. We hebben zoveel bloedvergieten en tragiek meegemaakt, het gevoel gaat daarom dieper. Als de omstandigheden erom vragen ben ik bereid te sterven voor dit land. Dat klinkt erg bombastisch en ik praat er nooit over want het is best gênant, maar zo voelt het wel. Er zijn veel mooie landen die ordelijker zijn en minder corrupt. Minder stom, ook. Maar voor die landen zou ik niet willen sterven, dit land is anders."[2] Hij vecht voornamelijk voor de persvrijheid in Indonesië. Censuur en strijd voor de persvrijheidSoeharto had Time verboden, als reactie daarop besloot Mohamad de regering uit te dagen en haar voor de rechtbank te trekken om het bevel tot de stillegging ongedaan te maken. Tot zijn verbazing, en die van bijna iedereen in het land, won hij. Het verbod op Tempo werd ongedaan gemaakt.[3] Meerdere journalisten werden in de gevangenis gegooid, minstens 1500. Dat leidde tot controverse. TempoTempo werd opgericht door Goenawan Mohamad en Yusril Djalinus, met de eerste editie gepubliceerd op 6 maart 1971. Het magazine werd tweemaal verboden maar na Soeharto's aftreden werd Tempo in 1998 weer gedrukt. Met dit magazine, heeft hij enkele prijzen gewonnen. De redenen waarom dit magazine tweemaal werd verboden is omwille dat het de regering bekritiseerde.  Dichtbundels
WerkenAls schrijver behoort hij bij Generatie 66 (Indonesisch: Angkatan '66). Tevens was hij een van de ondertekenaars van het Manifesto of Culture (Manifes Kebudayaan) in 1964. Journalistiek
Essays
WinternachtenMohamad was een van de eerst deelnemers aan de eerste editie van het Winternachten festival, dat doorgaat te Den Haag. Jaarlijks gaat hij nog steeds naar het festival.[1] Prijzen
Titels
Voetnoten
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
