In 1946 werd Pella in de grondwetgevende Assemblée gekozen en tot onderminister van Financiën benoemd; in 1948 in de Kamer van Afgevaardigden voor de Democrazia Cristiani (DC). Van 1947 tot 1948 was hij minister van Financiën en tot 1953 minister van Begrotingszaken in de regeringen van Alcide De Gasperi.
In 1953 werd Giuseppe Pella minister-president, minister van Buitenlandse Zaken en van Begrotingszaken. In januari1954 diende hij zijn ontslag in, nadat hij tevergeefs getracht had de christendemocraten ervan te overtuigen dat een meer rechtse oriëntatie noodzakelijk was voor het voortleven van zijn regering, in verband met de steun van de Nationaal Monarchistische Beweging. Zijn regering wist de spanningen met Joegoslavië omtrent de havenstad Triëst niet te verminderen.