Gerrit DamesDit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Gerrit Willem Teo Dames (Amersfoort, 4 december 1909[1] – Den Haag, 9 december 1956) was een Nederlandse militair tijdens de Tweede Wereldoorlog. Omdat hij weigerde de erewoordverklaring te tekenen, kwam hij met vele lotgenoten in Colditz terecht.[2] Gerrit Dames was de zoon van Gerrit Dames (1879-1955) en Grietje Nauta (1880-1959), beiden uit Harlingen. Vader Gerrit was beroepsmilitair. Als jonggetrouwd stel werden Gerrit en Grietje uitgestuurd naar Paramaribo waar hun eerste twee kinderen ter wereld kwamen: Hilda in 1906 en Teo in 1908. Gerrit groeide dus in Amersfoort op en werd ook beroepsmilitair. In 1940 was hij eerste luitenant der infanterie van het KNIL. Als krijgsgevangene werden de Nederlanders eerst naar Oflag VIII C in Juliusburg gebracht, maar nadat daar twee Nederlanders ontsnapten, werden ze op 24 juli 1941 overgeplaatst naar het zwaarbewaakte kamp Colditz. Daar hielp Gerrit, soms met gevaar voor eigen leven, Machiel van den Heuvel, de ontsnappingsofficier. Zo hielp hij bij het ontsnappen van Lt Hans Larive en Lt Francis Steinmetz, door te doen alsof hij zelf een ontsnappingspoging deed. Hij knipte een gat in de omheining, kroop erdoor en riep naar twee (niet-bestaande) medevluchters dat hij betrapt was. Het was een afleidingsmanoeuvre waardoor de Duitsers op de verkeerde plek zochten en Larive en Steinmetz, die zich in een waterput hadden verstopt, later ongezien de muur over konden klimmen. Na de oorlog ging Gerrit Dames weer naar Indië. Hij was de toenmalige Res. off. van gezondheid KNIL toen hij op 18 februari 1949 werd onderscheiden met het Kruis van Verdienste.[4] Gerrit overleed in Den Haag in 1956, kort na zijn vader en kort voor zijn moeder en kort na zijn verjaardag. Hij was ongehuwd. AmersfoortDat Gerrit Dames met heimwee terugdacht aan Amersfoort, blijkt uit onderstaand gedicht, dat hij in 1942 in Colditz schreef. Het is te vinden in Archief Eemland (toegang 0384, nr. 14)[5].
Onderscheiden
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia