Geknobbelde tolhoren

Geknobbelde tolhoren IUCN-status: Niet geëvalueerd (2008)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Mollusca (Weekdieren) Klasse: Gastropoda (Slakken) Clade: Vetigastropoda Orde: Trochida Superfamilie: Trochoidea Familie: Trochidae Onderfamilie: Cantharidinae Geslacht: Gibbula
Soort
Gibbula magus (Linnaeus, 1758) Originele combinatie Trochus magus
Synoniemen
Gibbula bellinii Coen, 1930 Gibbula forskadauri Nordsieck, 1982 Gibbula protumida Locard, 1886 Gibbula vulcanica Coen, 1937 Trochus bicarinatus J.E., 1834 Trochus grayanus Philippi, 1846 Trochus tuberculatus da Costa, 1778
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie

De geknobbelde tolhoren (Gibbula magus) is een zeeslakkensoort die behoort tot de familie Trochidae.

Beschrijving

Schelpkenmerken

De schelp van Gibbula magus heeft 6-7 tamelijk bolle aan de bovenzijde geschouderde windingen. Op de afgeplatte bovenzijde van de winding staan knobbels. Er is een spitse top, een diepe, ronde navel en de mondopening is hoekig. De mondopening kan afgesloten worden met een aan het dier bevestigd rond hoornachtig operculum. De sculptuur van het schelpoppervlak bestaat uit fijne spiraallijntjes en op de periferie is een geprononceerde spiraalrib aanwezig. De kleur van de schelp is geelwit met lichtroze tot lichtbruine tinten en een donkerder gevlamd vlekkenpatroon.

Afmetingen

• Hoogte: 30 mm.
• Breedte: 35 mm.

(meestal kleiner)

Habitat en levenswijze

Gibbula magus leeft op een modderig hard substraat zoals rotsen, keien en steenachtige bodems. De soort leeft beneden de laagwaterlijn tot op een waterdiepte van ongeveer 70 meter. De dieren voeden zich met algen en detritus.

Areaal

Gibbula magus komt tegenwoordig voor in de Middellandse Zee en in de Atlantische Oceaan. De soort leeft op de Engelse westkust maar komt niet in de Noordzee voor. De noordelijke grens in Het Kanaal ligt bij het Nauw van Calais.

Fossiel voorkomen

Gibbula magus is in het Noordzeebekken fossiel alleen bekend uit het Eemien. Vondsten die in Nederland en België op het strand gedaan worden zijn vrijwel zeker altijd uit deze periode afkomstig.

Zie ook

• Lijst van Mollusca
• Termen in gebruik bij de beschrijving van schelpen

Bronnen, noten en/of referenties

• Bruyne, R.H. de, 2004. Veldgids Schelpen. KNNV Uitgeverij, ISBN 90-5011-140-8, 234 pag.
• Bruyne, R.H. de, Bank, R.A., Adema, J.P.H.M. & Perk, F.A., 1994. Nederlandse naamlijst van de weekdieren (Mollusca) van Nederland en België. Feestuitgave ter gelegenheid van het zestigjarig jubileum van de Nederlandse Malacologische Vereniging. Backhuys, Leiden. 149 pp. ISBN 90-733-48-33-1
• Regteren Altena, C.O. van, Bloklander, A. & Pouderoyen, L.P. (1965). De fossiele schelpen van de Nederlandse stranden en zeegaten. Nederlandse Malacologische Vereniging, Lisse, 55 pp., 22 pls. (2e druk)
• Spaink, G., 1958. De Nederlandse Eemlagen, I: Algemeen overzicht. Wetenschappelijke Mededelingen Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging 29, 44 pp.