|
Frank Foster (jazzmusicus)
Frank Foster (Cincinnati, 23 september 1928 - Chesapeake, 26 juli 2011)[1][2][3][4] was een Amerikaanse tenor/sopraan-jazzsaxofonist, arrangeur en componist. CarrièreFoster studeerde aan de Wilberforce University en begon in 1949 met aldaar aanwezige muzikanten als Wardell Gray en Elvin Jones te spelen. Na zijn militaire diensttijd ging hij in 1953 naar het orkest van Count Basie, waarin hij tenorsaxofoon speelde. Bovendien arrangeerde hij voor Basie en componeerde hij stukken als Shiny Stockings, Blues Backstage en Down for the Count. Hij speelde ook in sessies buiten de band met onder andere Thelonious Monk in 1954. In 1961 werkte hij mee aan het album Homecoming! van Elmo Hopes. Na zijn afscheid bij Count Basie in 1964 componeerde hij onder andere voor Sarah Vaughan en Frank Sinatra. Van 1970 tot 1972 speelde hij met Elvin Jones, Van 1972 tot 1975 met het orkest Thad Jones/Mel Lewis. Hij formeerde ook eigen bands, waaronder een kwintet met Frank Wess in 1983 en de bigbands Living Color en The Loud Minority[5], waarmee hij in Europa en Japan toerde. In 1985 toerde hij in Europa met het kwintet van Jimmy Smith. Van 1986 tot 1995 werd hij de opvolger van Thad Jones als leider van de Basie-bigband. Daarna blies hij The Loud Minority-bigband weer nieuw leven in met de pianist Danny Mixton. OnderscheidingenIn 2002 kreeg hij de Jazz Masters Fellowship van de NEA-stichting. Privéleven en overlijdenFrank Foster overleed op 26 juli 2011 in Chesapeake aan de gevolgen van nierfalen. Discografie
Bronnen, noten en/of referenties
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_and_Dan_Morgenstern.jpg)
